အမကြီးအမိရာ (ဖူးစာအုပ်)

ဖုန်းဆော့ဝဲ APP မရှိသေးလျှင် အပေါ်က ခလုပ် (သို့မဟုတ်) ဒီစာကို နှိပ်ပီး ဒေါင်းယူပါရန်

ဘာသာပြန်ဝတ္ထုဖြစ်ပါသောကြောင့် မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုနှင့် မကိုက်ညီပါက ကျော်သွားပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်ခင်ဗျာ…။ သူရိန်စိုးတယောက် ၁၀ တန်းစာမေးပွဲအောင်မြင်သော ကြောင့် သူရောသူ့မိသားစုကပါ အတိုင်းမသိဝမ်းသာ နေကြသည်။နယ်မြို့လေးတခုနေကြသောမိသားစုဖြစ်ကြပေမယ့် သူရိန်စိုူးအဖေဦးစိုးဝင်းတို့မိသားစုမှာ ဆွေစဉ်မျိုးစက်ချမ်းသာလာကြသူများဖြစ်ကြသည့်အပြင် မိခင်ဘက်ကလည်း လယ်ဧက ပေါင်းရာနဲ့ချီပြီပိုင်ဆိုင်ကြသော လယ်ပိုင်ရှင်များဖြစ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့မိသားစုမှာလည်း ဖခင်ဘက်ကပိုင်ဆိုင်မှုနဲ့မိခင်ဘက်ကပိုင်ဆိုင်မှုတွေပေါင်းပြီး တိုးပွားလာခဲ့ကြ သည်။ သူတို့မိသားစုတွင် အဖေရောအမေပါ စိတ်ထားကောင်းကြပြီး နူးညံ့သိမ်မွေ့စွာနေထိုင်တတ်ကြသကဲ့သို့ သူရိန်စိုးနှင့်အမဖြစ်သူသီတာစိုးတို့ကိုလည်း ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့စွာနေထိုင်ကြရန် ငယ်ငယ်ထဲကဆုံးမလာခဲ့ကြသည်။ ရန်နိုင်စိုးရော သီတာစိုးပါ လိမ္မာကြသောသားသမီးများဖြစ်ကြသောကြောင့် မိဘများအနေနဲ့ကလည်း စိတ်ချမ်းသာခဲ့ကြရလေသည်။သူရိန်စိုးနဲ့သီတာစိုးတို့မှာ တနှစ်ကြီးတနှစ်ငယ်ကြသော မောင်နှမများဖြစ်ကြပြီး အခုသူရိန်စိုးက အသက် ၁၇ နှစ်အရွယ်နဲ့ ၁၀ တန်းအောင်ခဲ့ပြီး သီတာစိုးကမူ အသက် ၁၈ နှစ်ရှိနေပြီဖြစ်ပြီး ရန်ကုန်မြို့တွင် အမျိုးသမီးအဆောင်တခုမှာနေ ပြီး တက္ကသိုလ်ပထမနှစ် တက်ရောက်နေသည်။ ယခုမူ ရန်နိုင်စိုးကပါ တက္ကသိုလ်တက်ရောက်တော့မည်ဖြစ်သဖြင့် သူမကဲ့သို့ အဆောင်တွင်နေရတော့မည်ဟု ထင်မှတ်ထားခဲ့သည်။သို့သော် သူအဖေဦးစိုးဝင်းက ၃ လွှာရှိတိုက်ခန်းတခုကို ဝယ်ယူလိုက်ပြီးနောက်အိမ်ထောင်ပရိဘောဂပစ္စည်းများကိုပါဖြည့်ဆည်းထားခဲ့ကြောင်းကို သူရိန်စိုးတက္ကသိုလ်တက်ရန် တပတ်အလိုတွင်မှ အသိပေးလာခဲ့သည်။ သူ့အဖေ၏စိတ်ကူးမှာ သားဖြစ်သူရော သမီးဖြစ်သူကို တကွဲတပြားစီအဆောင်တွေမှာ မနေခိုင်းတော့ဘဲ အတူတကွနေထိုင်စေခြင်းဖြင့် တယောက်ကိုတယောက် ကြည့်ရှုစောင်မပြီးတယောက်အခက်အခဲကိုတယောက် ကူညီပေးစေအလို့ငှာ ထိုသို့စီစဉ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုတိုက်ခန်းထဲတွင် အိပ်ခန်းနှစ်ခန်း ၊ ဧည့်ခန်းတခန်းနှင့် မီးဖိုခန်းနဲ့တွဲလျက် ထမင်းစားခန်းပါရှိပြီး ရေချိုးခန်း ကသက်သက်အိမ်သာကသက်သက် ဖြစ်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ၃၂ လက်မ LED တီဗွီတလုံးနှင့် EVDတလုံးပါ တပ်ဆင်ပေးထားပြီး skynet ရုပ်သံလိုင်းနဲ့လည်း ဆက်သွယ်တပ်ဆင်ပေးထားသည်။ အိပ်ခန်းတွေထဲမှာ အကျယ် ၅ ပေ နှင့် အရှည် ၆ ပေခွဲ အိပ်ကုတင်တလုံးစီပါရှိပြီး စာကြည့်ရန်စားပွဲနှင့်ကုလားထိုင်တလုံးစီလည်း ပါရှိသည်။ အဝတ်အစားထည့်ရန်အ တွက် ၄ ပေ ၆ ပေ ဘီရိုတလုံးစီကိုပါထည့်ပေးထားသည်။ မီးဖိုခန်းထဲတွင် လျှပ်စစ်ဖြင့်ချက်ပြုတ်ရသော ထမင်းပေါင်းအိုး ဟင်းအိုး၊ ဒယ်အိုး ရေနွေးအိုး တို့ကို စုံလင်စွာဝယ်ပေးထားသည်။ ရေချိုးခန်းမှာ ရေပန်းဖြင့်ချိုးရမှာဖြစ်ပြီး အဝတ်လျှော်ရန်အတွက် လည်း အဆင်ပြေအောင်စီစဉ်ပေးထားသည်။သူရိန်စိုးအနေနဲ့ ရန်ကုန်မြို့သို့မကြာခဏဆိုသလို ရောက်ဖူးနေသဖြင့် အထူးအဆန်းဖြစ်မနေတော့ဘဲ အဝေးပြေးကားဂိတ်ကနေ သူ့အဖေဝယ်ပေးထားသောတိုက်ခန်းဆီသို့တက္ကဆီငှားပြီးစီးလာခဲ့သည်။ ထိုတိုက်ခန်းသို့ရောက်သောအခါလွန်ခဲ့သောတပတ်လောက်ထဲက အဆောင်ကနေပြောင့်းရွှေ့နေထိုင်နေသော အမဖြစ်သူသီတာစိုးက သူ့ကိုတံခါးဖွင့်ပေးပြီး သူပါလာသောပစ္စည်းများကိုလည်း ကူညီသယ်ပိုးပေးလေသည်။အမေဖြစ်သူထည့်ပးလိုက်သော ရေရှည်ခံစားစရာများကို အမဖြစ်သူသီတာစိုးက မီးဖိုခန်းတွင်သိမ်းဆည်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက်သူ့ကို “သူရိန် နင်ခဏနားပြီး ရေချိုးလိုက်ပြီးရင် ညစာစားလို့ရအောင် လုပ်ထားလိုက်မယ်” ဟုပြောပြီးသူ့အနားကနေ ထွက်သွားသည်။သူ့ကိုကျောခိုင်းထွက်သွားသောအမဖြစ်သူ၏နောက်ပိုင်းအလှကိုကြည့်ရင်းသူ့စိတ်ထဲကနေ “အင်းးးးးငါ့အမကတော်တော်ကိုလှလာတာပါလား”ဟု စဉ်းစားတွေးတောမိလိုက်သည်။ အမ ၁၀ တန်းတုန်းက သူကအမကိုသတိမထားမိသလို အမကလည်းသူမကျောင်းစာနဲ့သာအချိန်ကုန်ခဲ့ရသည်။ အမတက္ကသိုလ်တက်တော့ သူက ၁၀တန်းဖြစ်သဖြင့် ကျောင်းစာနဲ့သာလုံးပမ်းနေရပြီး အမကလည်းကျောင်းရက်ရှည်ပိတ်ရက်တွေမှာသာ အိမ်ကိုပြန်လာသဖြင့် အနေဝေးနေခဲ့သလို ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုနေ့ကစပြီး ရန်နိုင်စိုးနဲ့သီတာစိုးတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် တိုက်ခန်းတခုထဲတွင်အတူနေကြပြီး တက္ကသိုလ်တက်ပြီး ပညာသင်ခဲ့ကြသည်။ အရွယ်ရောက်လူပျိုယောင်္ကျားလေးနဲ့မိန်းကလေးတို့ တိုက်ခန်းတခုတွင်နှစ်ယောက်ထဲအတူတူမနေသင့်ကြသော်လည်း သူတို့ကမူမောင်နှမအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးဖြစ်နေသဖြင့် မည်သူတဦးတယောက်ကမျှ မသင့်တော်ဘူးဟု မထင်ကြပေ။ သူတို့နေသောတိုက်ခန်းနှင့် တက္ကသိုလ်မှာ သိပ်မဝေးလှဘဲ ၁၀ မိနစ် ၁၅ မိနစ်လမ်းလျှောက်ရရုံသာရှိသည်။ထို့ကြောင့် မနက်ဆိုလျှင် မောင်နှမနှစ်ယောက်အတူတကွလမ်းလျှောက်ပြီးကျောင်းကိုသွားကြသလို နေ့လည်စာကိုလည်းကျောင်းကကင်န်တီးန်တွင်သာ စားသောက်ကြပြီး ညနေပိုင်းကျောင်း ဆင်းချိန်မှာလည်း အိမ်ကိုတန်းပြန် မလာကြသေးဘဲ ကျောင်းဝင်းထဲက အရိပ်ကောင်းသောနေရာတွေမှာ အချိန်ဖြုန်းကြပြီး နေအေးသောအချိန်တွင်မှသာအိမ်သို့အတူတကွပြန်လာခဲ့ကြသည်။ သီတာစိုးရဲ့ဘေးမှာ အချိန်ပြည့်နီး ပါးရှိနေတတ်သော သူရိန်စိုးကြောင့် မည်သည့်ကျောင်းသားတဦးကမှ သီတာစိုးအနားချဉ်းကပ်ဖို့ အခွင့်အရေးမရခဲ့ချေ။ ထိုသို့ ၃ လခန့် ကြာအောင်နေလာကြပြီး ကျောင်း ပိတ်ရက်ဖြစ်သော စနေနေ့နေ့လည်တွင် သီတာစိုးက ဟဲ့ သူရိန် နင်ရေချိုးတော့လေငါအဆာပြေစားဖို့ တခုခုလုပ်ထားလိုက်မယ် နင်ရေချိုးပြီးရင် စားကြရအောင်အေးပါ သူရိန်စိုးက အေးပါဟုနှုတ်ကပြောနေပေမယ့်လည်း လူကနေရာ ကမရွေ့သဖြင့် သီတာစိုးက “ဟဲ့ ထတော့လေ” “မမကလဲဟာ ကျောင်းပိတ်ရက်ဘဲဟာ ငါပျင်းနေလို့ဟ”ဟု ပြောလိုက်သောအခါ သီတာစိုးကရန်နိုင်စိုးလက်ကိုဆွဲပြီ “ထဆိုရင် ထစမ်းဟာ လာစမ်း ငါကိုယ်တိုင်နင့်ကိုရေချိုးပေးမယ်” ဟု ရယ်ရင်းမောရင်းပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် သီတာစိုးက သူမမောင်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းဆီသို့ ဦးဆောင်ပြီးသွား လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်သောအခါ သူမကရန်နိုင်စိုး ဝတ်ထားသော တီရှပ်ကိုချွတ်ပေးလိုက်သဖြင့် ရန်နိုင်စိုးမှာအိမ်နေရင်းဝတ်ထားသော ပုဆိုးဟောင်းလေးနဲ့သာ ဖြစ်သွားသည်။ ထိုနောက် သီတာစိုးကရေပန်းကိုဖွင့်လိုက်ပြီး “နင်ချိုးထားနှင့်။ ငါနင်လဲဖို့ပုဆိုးနဲ့တဘက် သွားယူလိုက်ဦးမယ် ဟုပြောကာ ထွက်ခွာသွားသည်။သူကရေပန်းကထွက်လာသော ရေစက်တွေအောက်မှာ ဇိမ်ခံရေချိုးနေလိုက်ပြီး သူလဲရန်ပုဆိုး နဲ့တဘက်သွားယူပေးသော အမဖြစ်သူက ပြန်ရောက်လာကာ “ဟဲ့ ခုထိဆပ်ပြာမတိုက်ရသေးဘူးလား သြော် ဒီကောင်လေးနဲ့တော့ ခက်တော့တာပါဘဲနော်”ဟု မြည်တွန်လိုက်ရင်း ရေပန်းခလုတ်ကိုပိတ်ကာ သူမကိုယ်တိုင်ဆက်ပြာတိုက်ပေးနေသည်။ သူရိန်စိုးစိတ်ထဲတွင် နူးညံ့နေသော သူ့အမလက်တွေက သူ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ပွတ်သပ်ပေးနေ သလိုဖြစ်နေသောကြောင့် စိတ်တွေယိုင်လာသလို သူ့လီးက လည်း သိသိသာသာကြီးကိုထောင်မတ်လာသည်။ ထိုအခြေအနေကိုအမကရိပ်မိသွားပြီး”ဟဲ့ သူရိန် ငါကနင့်အမအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးဆိုတာ သတိထားဦး တဏာရူးလေးရဲ့” ဟုပြောပြီး ရေပန်းခလုတ်ကိုပြန်ဖွင့်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းအပြင် ကနေရပ်စောင့်နေသည်။ ခဏကြာစောင့်ပြီးမှ ရေပန်းခလုတ်ကို ပြန်ပိတ်ပြီး “တော်ပြီ ရော့ခေါင်းကိုသေချာသုတ်” ဟု တဘက်ကိုကမ်းပေးရင်း ပြောလိုက်သည်။ပြီးနောက် ပုဆိုးကိုကမ်းပေးပြီး “အဝတ်အစားလဲပြီးရင် လာခဲ့တော့ ငါပြင်ဆင်ထားလိုက်တော့မယ်” ဟုပြောကာ သူ့အနားကနေထွက်ခွာသွားသည်။အဝတ်အစားလဲပြီးနောက် မီးဖိုခန်းဘက်ထွက်လာသောသူ့ကို အမဖြစ်သူသီတာစိုးက အပြုံးလေးနဲ့ဆီးကြိုနေသည်။ သူကအမဖြစ်သူဘေးကခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ အမက သူစားရန်အတွက် ထည့်ပေးသည်။ အမပုံစံက သူ့ကိုကလေးတယောက်သဖွယ် ပြုစုဂရုစိုက်ပေး နေသဖြင့် ရှက်စိတ်နဲ့အတူ ကျေနပ်နေမိသည်။ ထို့နောက် စားသောက်ပြီးကြပြီး အမကဘေစင်တွင်ပန်းကန်ဆေးနေစဉ် သူကအမဖြစ်သူကိုူ နောက်ကျောဘက် ကနေသိုင်းဖက်လိုက်ရင်း”နင်က အရမ်းလှတာဘဲမမရာ”ဟု ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါအမက “ငါ့လာပြီးမြှောက်မပြောနဲ့”ဟု ပြုံးရွှင်နေသောမျက်နှာဖြင့် ကျေနပ်စွာတုံ့ပြန်သည်။”ငါတကယ်ပြောတာမမရ ငါလေနင့်ကိုအရမ်းချစ်တာဘဲ နင်ကငါ့ရဲ့ အချစ်ရဆုံးလူဖြစ်သွားပြီ ချစ်မမရဲ့”ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမကအံ့သြသောလေသံဖြင့်အယ် နင်ငါ့ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ”ချစ်လို့ ချစ်မမလို့ခေါ်တာလေ ဘာလဲ နင်ကမကြိုက်ဘူးလား?” “ငါကမကြိုက်စရာအကြောင်းမရှိပါဘူးဟာ ဒါပေမယ့်လူတွေ့ရှေ့မှာတော့ အဲလိုမခေါ်မိစေနဲ့နော် အိမ်မှာတော့ နင်ကြိုက်သလိုခေါ်ပေါ့” “ဒါကြောင့်နင့်ကိုချစ်နေရတာဟ”ဟုပြောပြီး အမဖြစ်သူရဲ့ပါးကို နမ်းလိုက်သည်။ ဖြူဖွေးနူးညံ့သောအမရဲ့ပါးပြင်မှာ သူ့ရဲ့အနမ်းကြောင့် နီရဲသွားပြီး “ဟာ နင်ကလဲ”ဟု ရှက်စိတ်မွန်ကာ ပြောလာသည်။ သူကအမရဲ့ကျန်ရှိနေ သေးတဲ့ နောက်ပါးတဖက်ကိုပါ နမ်းလိုက်တော့ အမကသူ့ကိုလက်လျော့ထားသည့်လေသံလေးဖြင့်”ကဲ နမ်းလို့မပြီးတော့ဘူးလား””ပြီးသေးဘူး”ဟု ပြောပြီး အမနဖူးကိုဆက်လက်နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် အမရဲ့ချွန်မြမြနှာခေါင်းလေးကို သွားနဲ့မနာကျင်ရအောင် ကိုက်လိုက်တော့ အမကမနေတတ်တော့သဖြင့် “ဖယ်တော့ဟာအဲလောက်နမ်းချင်နေရင်လဲ မိန်းမတယောက်သာယူထားလိုက်တော့ ” “မိန်းမမယူပါဘူးဟာ ငါ့မှာနင်ရှိနေတာဘဲ ဘယ်မိန်းမမှ မယူပါဘူး” “ဟဲ့ ငါကနင့်အမလေ နင့်မယားမှမဟုတ်တာ” “ငါကတော့ နင့်ကိုငါ့မယားဖြစ်ချင်တာ”ဟုပြောပြီး အမကိုဖက်ထားသောလက်တွေက အမရဲ့ မို့မောက် ပြီးကျစ်လစ်စူဖြိုးလှသည့်နို့အစုံပေါ်ကိုရောက်သွားကာ ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညစ်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်မို့ အမခမျာဘာမှမတတ်နိုင်ဘဲ နို့တွေကိုအကိုင်ခံလိုက်ရသည်။ ခဏအကြာတွင်မှ သတိပြန်ဝင်လာပြီး “ဒါဘာလုပ်နေတာလဲသူရိန်ဖယ်စမ်း ငါ့ကိုအခုလွှတ်စမ်း” “မလွှတ်နိုင်ဘူးမမရာငါနင့်ကိုအရမ်းချစ်မိနေလို့ပါ” “ငါအဖေနဲ့ပြန်တိုင်မှာနော်” သူရိန်စိုးကအမဖြစ်သူကိုဘာမှပြန်မပြောတော့ ဘဲ အမဖြစ်သူရဲ့အင်္ကျီရင်ဘတ်ကိုဆောင့်ဆွဲပြီး ဆုတ်ဖြဲပြစ်လိုက်သည်။ သီတာစိုးအင်္ကျီမှာ မောင်ဖြစ်သူရဲ့ဆုတ်ဖြဲတာခံ လိုက်ရပြီး ရင်ဘတ်ဟင်းလင်းပွင့်သွားကာ ဘရာစီယာအနက်ရောင်လေးနဲ့ ရင်သားဖွေးဖွေးလေးတို့မှာ လှပစွာပေါ်ထွက်လာ သည်။ ဘေစင်အရှေ့ကမှန်ထဲကနေ အမရဲ့နို့တွေကိုကြည့်ပြီးဆုက်ကိုင်လိုက်တော့ အမကသူ့ဆီကနေရုန်းထွက်နေသည်။ ထို့ပြင့် သူ့လက်တွေကိုသူမနို့တွေဆီကနေ တွန်းထုတ်နေသဖြင့် သူကအမရဲ့နို့တွေကိုလွှတ်ပေးလိုက်လာ သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ပြစ် လိုက်ကာ တဆက်ထဲအမထမိန်ကိုပါ ဆတ်ခနဲ့ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ အမမှာ သူမရဲ့ထမိန်ချွတ်ခံလိုက်ရသဖြင့် လူကထမိန်ကိုလိူက်ဖမ်းနေသောကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက ရှေ့သို့ ကုန်းသွားသည်။ အိမ်နေရင်းဖြစ်သဖြင့် ပင်တီမဝတ်ထားသောအမဖင်တွေမှာ ဖြူဖွေးပြီးစွင့်ကားမို့မောက်နေသည်။ သူကဖင်ကုန်းပြီးထမိန်ကိုပြန်လည်မယူနေသော အမနောက်မှာထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖင်ကြားကအမစောက်ပတ်ကိုမျက်နှာကပ်ပြီး အနံ့ရှူလိုက်သည်။ ပြီးနောက် အမဖင်တွေကိုလက်တွေနဲ့ဆုပ်ကိုဖြဲ ထားပြီး အမစောက်ပတ်ကိုစတင်ယက်ပေးလိုက်သည်။ မထင်မှတ်ထားသောအချိန်မှာ စောက်ပတ်အယက်ခံလိုက်ရသောကြောင့် အမခန္ဓာကိုယ်လေးကသူ့လျှာကပေးလိုက်တဲ့အရသာကြောင့် ရှေ့သို့ကုန်းနေရာကနေပြန်မထလာတော့ဘဲ ဘေစင်အပေါ်လက်ထောက်ပြီး ငြိမ်ခံပေးနေသည်သူကအမစောက်ပတ်အတွင်းထဲအထိ လျှာကိုထိုးသွင်းပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေကိုပါ ယက်ပေးလိုက် စောက်စိလေးကိုစုတ်ပေးလိုက် လုပ်နေလိုက်သည်။ ထိုနောက်အမရဲ့ ခပ်ညိုညိုဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့စက်ဝိုင်းပုံယက်ပေး လိုက်တော့ အမကတွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး “သူရိန် အဲဒါဖင်ပေါက်လေဟာရွံစရာကြီးပါ။ မလုပ်ပါနဲ့ဟာ” “နင့်ဖင်ကို ငါမရွံပါဘူးမမရာ နင့်ဖင်ရော စောက်ပတ်ရော ငါမရွံပါဘူး” “အာ နင်ကလဲ ဘာတွေပြောနေတာလဲ” “နင်နဲ့ငါက လင်မယားတောင်ဖြစ်တော့မှာကို ရှက်နေသေးတာလားချစ်မမရယ်” ဟု ပြောရင်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီးနောက် သူ့တံတွေးတွေနဲ့ ပေပွနေသည့်အပြင် စောက်ခေါင်းထဲကစီးကျနေသည့်စောက်ရည်တွေကြောင့် စိုရွဲနေသော အမရဲ့စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်း လေးအပေါ်မှာ သူ့လီးကိုတေ့ထောက်ထား လိုက်ရင်း “နင့်ကိုငါလိုးတော့မယ် အမရေ”ဟုပြောကာ သူ့လီးကိုအမရဲ့စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ သူ့လီးရဲ့တိုးဝင်လာမှာကြောင့် အမရဲ့ကျောလေးကော့ တက်သွားပြီး ဖင်ကော့ပေးနေသလိုဖြစ်သောကြောင့် လီးကိုအဆုံးအထိထိုးသွင်းပြီးစတင်လိုးလိုက်သည်။အမဖြစ်သူရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေကိုကိုင်ပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အားကုန်ဆောင့်လိုးနေချိန်မှာ သူ့လီးတံတလျှောက်က အမရဲ့စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေနဲ့ ပွတ်တိုက်နေသောကြောင့် အမခန္ဓာကိုယ်လေးမှာတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီး သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်းအချိန်ကိုက်သူမဖင်တွေကိုကော့ပေးကာ ကောင်းကောင်းကြီးခံစားနေပေသည်။ ထို့နောက် သူ့လီးထဲကသုတ်ရည်တွေက အမစောက်ပတ်ထဲပန်းထုတ်မိလိုက်ပြီးနောက်အမရောသူပါချွေးသီးချွေးစက်တွေနဲ့ မောပန်းပြီးခြေကုန်လက်ပန်းကျသလိုဖြစ်သွားကြသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် အမဖြစ်သူနဲ့ အတိုင်အဖောက်ညီညီလိုးခဲ့ကြသောကြောင့် ချက်ခြင်းစကားမပြောနိုင်ကြသေးဘဲ အမောဖြေနေကြရသေးသည်။ ပြီးနောက်တွင်မှ သူက “ချစ်မ ငါလိုးတာကောင်းလား?” ဟုမေးလိုက်သောအခါ အမကနီရဲနေသောမျက်နှာဖြင့် “အာ ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ” “ရှက်မနေပါနဲ့ချစ်မရာ နင်အပျိုမဟုတ်တော့တာ ငါသိပြီးပြီ” “ဘာလဲ နင်ကငါ့ကိုအပျိုမဟုတ်တော့လို့ အထင်သေးတာလား” ဟု စိတ်ဆိုးသလိုမေးလိုက်သောအခါ သူကအမဖြစ်သူကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး “နင်ဘာဘဲဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့ အခုအချိန်ကစပြီး နင်ကငါ့မယား ဖြစ်သွားပြီ။ တခြားဘယ်ယောက်င်္ကျားနဲ့မှ မပတ်သတ်တော့ ရင် ရပြီ။ အရင်ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ထားခဲ့လိုက်ပါတော့ဟာ” ထိုအခါ အမကသူ့ကိုမျက်ရည်ဝဲနေသော မျက်လုံးအစုံနဲ့ကြည့်နေရင်း “ငါ့ကိုအဲလောက်တောင် ချစ်တာဘဲလားဟာ” ဟု ရီဝေစွာမေးလိုက်သည်။ သူကအမမျက်နှာလေးကိုငုံ့ကြည့်ပြီး အမနှုတ်ခမ်းလေးကိုတချက်မှနမ်းလိုက်ကာ ” ချစ်တာပေါ့ဟာ ငါနင့်ကိုချစ်ခဲ့တာကြာပါပြီ မပြောရဲခဲ့သလို ၊ ပြောဖို့လည်းမသင့်တော်လို့ ငြိမ်နေခဲ့ရတာပါ” “အေးပါသူရိန်ရယ် လူတွေကြားထဲမှာတော့ ဟန်မပျက်စေနဲ့နော်။အိမ်ရောက်ရင်တော့ နင့်သဘောဘဲ” “ဘယ်လို !ငါ့သဘောဟုတ်လား ချစ်မ” “အင်းဟုတ်တယ်နင့်သဘောမောင့်သဘော” ဟုပြောရင်း မောင်နှမနှစ်ယောက်စလုံး သဘောကျကျေနပ်စွာဖြင့် တခစ်ခစ်ရယ်မောလိုက်ကြသည်။( ပြီးပါပြီ )

------------------------------------------

နောက်ဆုံးတင်ထားသော ဖူးဇာတ်ကား (၁၀) ကား

နောက်ဆုံးတင်ထားသော ဖူးစာအုပ် (၁၀) အုပ်

ဆက်လက်ကြည့်ရူ့ရန် ကြုံရာကျဗန်း ပိုစ့်များ