”လုပ်ပြီ…ကြည့်ပါလားလို့..”
မိန်းမတစ်ယောက်။ အညုအခရာအပြည့်နှင့်ပြောလိုက်သည့်စကားသံ။ထိုအသံကိုကြားလိုက်ရသော ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ရင်သိမ့်တုန်သွား သည်။လှမ်းလက်စခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားသည်။ အသံတွေကတော့ဆက်ကြားနေရဆဲ။
”ဟာကွာ..ကဲလာပြီ..မကြိုက်ဘူးသိလား….. ဟင့်။တကယ်ပါပဲ။လက်ကလည်းမြန်လိုက်တာ အဟင့်ဟင့်..ဟင့်..” အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများကို ကြားရသည်။ လုံချည်၊ဒါမှမဟုတ် ထမီဖြန့် ဝတ်လိုက်သည့်အသံလိုလိုလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ တွေ.ပြီဆို..ဒါပဲစိတ်ကူးနေတာပဲ။
အို.အမေ့..လက်ကြီးကလဲ..ဟာ..မကိုင်နဲ. ဆို ..ဒါကြောင့်သူနဲ့လာမတွေ့ချင်တာ..သိလား။” ထို့နောက် လှုပ်ရှားသံများလိုလို ကြားရပြန်သည်။ မောသံနှင့်အသက်ရှုနေကြသံကိုလည်းကြားရသည်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ခပ်အုပ်အုပ်ပြောလိုက်သံပေါ်လာသည်။သဲသဲကွဲကွဲတော့ခိုင်ကြူသင်းမကြားရပါ။
“ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..မချွတ်ဘူး..အို..အမေ့..ဟင့်..”
အမျိုးသမီး၏ငြင်းပယ်သံသည် တကယ်တော့ခရာသံဖြစ်နေသည်။ ခပ်အစ်
အစ်လည်းရှိရာ..အသက်ရှုအောင့်ထားရာမှ ပြောလိုက်ပုံမျိုးဖြစ်သည်။ခိုင်ကြူသင်းသည် အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်သာရှိသေးသောအပျိုပေါက်ကလေး ဖြစ်သည်။
ကရင်နှင့်ပန်ချာပီကပြားမလေးမို. အရပ်မြင့်ကာ ကိုယ်လုံးကလည်း ဖွံ. ထွားနေပြီ။အရွယ်နှင့်စာလျှင် အတော်လေးဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။
ကလေးတစ်ယောက်၏ကိုယ်နေဟန် သွင်ပြင်ကတော့ လုံးလုံးမပျောက်သေး။ စွဲမက်စရာအပျိုပေါက်မလေးဟု ပြောရပေမည်။
ယခုညနေပိုင်း ရုပ်ပြစာအုပ်ဖတ်ချင်သော ကြောင့်သူမနေထိုင်ရာအိမ်ခြံဝင်းကြီးနှင့်ကပ်လျှက် လမ်းသွယ်လေးတစ်ခုထဲရှိ ကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်အငှားဆိုင်သို့အပျိုပေါက်မလေးထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စာအုပ်ဆိုင် ပုံမှန်ဖွင့်ချိန်က ညနေ(၅)နာရီမှည(၉)နာရီအထိ။ ယခု(၄)နာရီကျော်ကျော်သာရှိသေးရာစောတော့စောသေးသည်။
သို့သော်ခိုင်ကြူသင်းက ကိုစိုးနောင်ထံတွင်စာအုပ်ငှားနေကျဖေါက်သည်ဖြစ်ကာ လူချင်းလည်းအတန်အသင့်ခင်မင်နေသည်မို့ ဆိုင်ဖွင့်ချိန်မဟုတ်သေးသည့်တိုင်စာအုပ်ဝင်ငှား၍ရပေသည်။ ပိတ်ထားသောစာအုပ်ဆိုင်၏တံခါးနှင့် မလှမ်းမကမ်းသို.အရောက်တွင် ဆိုင် ခန်းထဲမှအသံပလံများကို အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်းကြားရခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအသံ တို့သည်ခိုင်ကြူသင်းကို အကြီးအကျယ် ရင်ဖိုလှုပ်ရှားစေသည်။ လှမ်းနေသောခြေလှမ်း တွေတုံ့ရပ်ကာ လူကကျောက်ရုပ်ထုတစ်ခုလိုငြိမ်နေသော်လည်း အပျိုပေါက်လေး၏ရင်ထဲတွင်တော့လေထန်သောရေပြင်တွင်လှိုင်းလုံးလေးများထသလိုလှုပ်ရှားနေသည်။
“အိုး..ကြည့်ပါလား။လက်ကလည်းသိပ်ရဲတာပဲ။ ဖယ်ကွာ..ဟိတ်။ ဟာ..ထမီ
ကျွတ်တော့မယ်..ကဲလိုက်တာ..ဟင့် ဟင့်..” အသံသာကြားရသော်လည်း
ထိုအမျိုးသမီးထမီကျွတ်တော့မည်ကို နားလည် သိရှိလိုက်သည့်အတွက်
ခိုင်ကြူသင်းမှာကြားထဲကမျက်နှာပူသလိုဖြစ်လျှက် ဖိန်းရှိန်း သွားသည်။
သည်မိန်းမ၏အသံကိုလည်း ကြားဖူးသလိုလိုရှိသည်။ အညုအခရာတွေရော
နေသောအသံဖြစ်ရာအခန့်မှန်းရတော့ခက်သည်။
သီတာကလဲ..ထမီကျွတ်သားတော့ဘာဖြစ်မှာမို.လဲ၊လုပ်ကြတော့မယ့်ဥစ္စာ..
ယောက်ျားသံကို ပီပီသသကြားရသည်။ ကိုစိုးနောင်၏အသံဖြစ်ကြောင်း ခိုင်ကြူသင်းချက်ချင်းမှတ်မိသည်။သီတာ ဟုခေါ်လိုက်မှုကြောင့်အမျိုးသမီးမှာမြသီတာအောင်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုလည်းအထာပေါက်သွားသည်။
ကိုစိုးနောင်သည် အသက်တော့သိပ်မငယ်လှပါ။ (၄၀)ကျော် (၅၀)နီးပါးလောက်ရှိသည်။ အသက်အရွယ်နှင်မမျှအောင်တော့ သန်စွမ်းသည်။အရပ်(၅)ပေ(၇) လက်မခန့်မြင့်သည်။ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ။ ပါဝါမပါသောမျက်မှန်ကိုတပ်လေ့ ရှိသည်။ (ထိုမျက်မှန်ကိုခိုင်ကြူသင်းတစ်ခါနှစ်ခါလောက်ယူတပ်ကြည့်ဖူးသောကြောင့် ပါဝါမပါကြောင်းသိနေပါသည်။)ရုပ်ကသာမာန်မျှသာ။သို့သော်မျက်နှာထားချိုပေရာ ခင်မင်နှစ်လိုဖွယ်ရာကောင်းသည်။အသားကခပ်လတ်လတ်။ ခြေမလက်မတွေအတော် ထူထဲကြီးမားသည်။
ခိုင်ကြူသင်းတို့ကျောင်းကကျောင်းသားကြီးတွေက လက်မကြီး ခြေမကြီးရင်လီးကြီးတယ်ဟုပြောကြသည်ကို နားစွန်နားဖျားဆိုသလိုကြားဖူးထားလေ ရာ..
ကိုစိုးနောင်၏ကြီးမားထူထဲသောခြေမလက်မများကိုကြည့်မိတိုင်းu “ဒီလူကြီးရဲ့ဥစ္စာ ကြီးကအရမ်းကြီးမှာလား” ဟု အပျိုပေါက်မလေးတွေးမိကာ ကျောချမ်းသလိုလိုဖြစ်ခဲ့ရ သည့်အကြိမ်တွေကလည်း မနည်းလှတော့ပါ။
အပျိုပေါက်လေးတို့ထုံးစံသွေးသားက ဆူဖြိုးစမို့ ခိုင်ကြူသင်းသည် ကာမမှုကိစ္စများနှင့်ပတ်သက်သည်ကိုကိုယ်တိုင်စိတ်ဝင် စားစပ်စုမှုကလည်း အတော်ရှိနေသည်။မြသီတာအောင်ကတော့ ခိုင်ကြူသင်းတို့ခြံဝင်းနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင် နေ ထိုင်သောသဘောၤသားမယားမုဆိုးမဖြစ်သည်။ သူမ၏လင်တော်မောင်မှာ သင်္ဘောမီးလာင်၍သေဆုံးသွားသည်မှာ(၆)လမျှသာရှိသေးသည်။ မြသီတာအောင်သည်အသက်(၃၀)ခန့်ရှိသည်။
ဖါရစီသွေးအတော်များများပါသောကုလားကပြားမ ဖြစ်သည်။အသား မမဲပါ။တရုတ်ကပြားမတွေလောက်ဖြူခြင်းမရှိသော်လည်း အသားအတော်ကြီးကို လတ်သည်။အရပ်က မိန်းမတစ်ယောက်အနေဖြင့်အတော်မြင့်သည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်းလုံးကြီးပေါက်လှ။ခါးကျင်ကျင်၊တင်ကားကား၊နို့ထွားထွား၊ပေါင်လုံး ပေါင်တန်တွေကတော့အထူးရှယ်ဟုဆိုရလောက်အောင် တုတ်ဖြိုးတောင့်တင်းသည်။
မျက်နှာကတော့ကုလားဆင်။ ချောသည်ဆိုသည်ထက်ညို့အားပြင်းသောရုပ်ရည်ဟုဆိုရပေလိမ့်မည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း ခေသည့်ကောင်မလေးမဟုတ်ပါ။ ဇ လေးရှိသည်။သူမတို့မိသားစုနေထိုင်သည်က ခြံဝင်းကြီးထဲတွင်ဆိုသော်လည်းအစေခံတန်းလျားဟုပြောရမည့်အိမ်တန်းလျားတွင် နေရခြင်းဖြစ်သည်။ အများစုကတော့ထိုခြံဝင်းထဲရှိအိမ် ကြီးတွင်အိမ်ဖေါ်မာလီဒရိုင်ဘာအလုပ်ကြမ်းသမားစသော အလုပ်များလုပ်ကိုင်ကြရသူ တွေဖြစ်သည်။
အိမ်ထောင်စု(၁၀)စုမျှရှိကာ တန်းလျားနှစ်လုံးတွင် ကြပ်သိပ်စွာနေကြရ သည်။လင်မယားစုံတွဲတွေလည်းရှိရာကာမယှက်မှုများကိုကြည့်တတ်ချောင်းတတ်လျင်မြင်တွေ့နိုင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း သူတို့နှင့်ကပ်လျက်အခန်းမှလင်မယားအိပ်ယာဝင်စပ်ယှက်ကြသည်ကို တစ်ကြိမ်လောက် ချောင်းကြည့်ဖူးခဲ့သည်။ ယောက်ကျားနှင့်မိန်းမကာမစပ်ယှက်ကြတာဘယ်လိုဆိုတာလောက်ကိုတော့သိနေသည်။
သည်တော့ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို့ ]]လိုး}} ကြတော့မည်ကို ခိုင်ကြူ သင်းအထာပေါက်သည်။ အခြေအနေကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည်ယခုမှ]စ}ကြသည် မဟုတ်။သည်လိုပြုမူနေကျဖြစ်ပုံရသည်။
မမျှော်လင့်ဘဲအသံများစကြားရသည့်အတွက် ပထမတွင် ထိပ်လန့်သလိုဖြစ်ကာဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲတောင့်တောင့်ကြီးရပ်သွား သော ခိုင်ကြူသင်းသည်
အခြေအနေကိုသဘောပေါက်လာသောအခါတွင်တော့ ဘယ် လိုလုပ်သင့်သည်ကိုနားလည်သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို.ကိုသွားချောင်းရမည်။
သူတို့အခန်းဘေးက လင်မယားလုပ်ကြတာကို ချောင်းကြည့်စဉ်က လူမိမည် လည်းစိုးကာခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နှင့်ချောင်းရလေရာ အားရပါးရကြည့်ချင်တိုင်း မကြည့်ခဲ့ ရ။ယခုကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်ဆိုင်နေရာမှာဆိုင်ဖွင့်ချိန်တွင်သာလူစည်လျက် ကျန်အချိန်များတွင်တော့ လူသွားလူလာမရှိဘဲချောက်ကပ်နေပေရာ သူမအနေဖြင့်စိတ်ချလက်ချချောင်းနိူင်ပေသည်။
သည်ဘက်ကိုလူမလာသည့်အချိန်မို့လည်း ဆိုင်ခန်းထဲရှိစုံတွဲမှာအပြတ်ကဲနေကြသည်မဟုတ်ပါလား။ သူတို့တောင်ကဲနေတာမိမိကလည်း အပီကိုချောင်းကြည့်ပစ်လိုက်မည်ဟုခိုင်ကြူသင်းတွေးသည်။ ထိုအခါ တုံ့ရပ်နေသောခြေလှမ်းသည်အလိုလိုပင်ရွေ့လျားသည်။စာအုပ်ဆိုင်ဆီသို့ခြေလှမ်းသည်။
“ဟော..ကြည့်၊အောက်ခံဘောင်းဘီချွတ်ပြန်ပြီ။ကဲတော့မလို့ပဲမဟုတ်လား”
မြသီတာအောင်၏ရမက်လွှမ်းသောအသံကခိုင်ကြူသင်းကို ပိုခြေလှမ်းသွက်
စေသည်။ကောင်မလေးပိတ်နေသောဆိုင်တံခါးနားရောက်သွားပြီ။ “သီတာ့ကိုချစ်လို့ပါ.. တော်ပါ..ဒါချစ်တာမှမဟုတ်တာ..”
“ချစ်တာမဟုတ်ရင်ဘာလဲ….သွား..သိဘူး…သိအောင်..အခုပြလိုက်မယ်..” ခိုင်ကြူသင်းချောင်းကြည့်ရန်အပေါက်လိုက်ရှာနေဆဲ၊စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲကအသံတွေကအသည်းယားစရာဖြစ်နေစေသည်။
“အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..နာတယ်ဦးစိုးရ။ အရမ်းကြီးထိုးမထည့်နဲ့..အာအိ..
သေပြီ..ဖြေးဖြေးသွင်းပါလို့ပြောနေတာမရဘူး”မြသီတာအောင်၏ညီးညူသံကြောင့်ထိုးသွင်းထည့်လိုက်ပြီမှန်း ခိုင်ကြူသင်း သိသည်။
အပျိုပေါက်လေး၏ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ်ပင်ဆတ်ခနဲတစ်ချက်တုန်သည်။ဖုထစ်ဖေါင်းတက်သည်။ နံရံတွင် အပေါက်တစ်ခုမြင်ရာ ခိုင်ကြူသင်းလည်း ထိုအပေါက်တွင်ညာမျက်လုံးကပ်လျှက် ချောင်းကြည့်လေတော့သည်။ ဆိုင်ခန်းထဲတွင် မီးတော့ ထွန်း မထားပါ။
သို့သော် ညနေဘက် (၄)နာရီသာသာလောက်အချိန် အနောက်ဘက်သို့ကျဆင်းနေသောနေရောင်ချည်တန်းများက မျက်နှာကျက်နားရှိမှန်လည်ပေါက်မှ ကျကျနနတိုးဝင်နေရာ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်း ရှိနေသည်။ ချောင်းကြည့်သော အပျိူပေါက်လေးအဖို့မြင်ကွင်းတွေရှင်းလင်းသည်။ပီပြင်သည်။အသံတွေကိုလည်းပို၍ပီပီသသရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားရသည်။
“ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..”
“သီတာ..ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်..သိပ်နာသွားသလား.. ဟင့်အင်း.. မနာပါဘူး ဦးစိုးရ။ဦးစိုးဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တာ ကောင်း လွန်းလို့ပါရှင်..”
“ကောင်းရင် အပီခံစမ်းပါသီတာရာ..။ လက်တွေက ဘာဖြစ်လို့ တို့ရင်ဘတ် ကို
ဆီးတွန်းထားရတာလဲ။ ပေါင်ကြီးတွေကိုလည်း ကားပြီး ဖင်ကော့ကော့ပေးလေ။ကောင်းကောင်းဆောင့်လိုးပေးမယ်..တအားကြီးမဆောင့်နဲ့အုံးနော်။အခုမှအရှိန်ရခါစရှိသေးတာ။ ဦးစိုးရဲ့လီးက အကြီးကြီး။ သီတာ့အဖုတ်ထဲမှာပြည့်သိပ်နေတာ..”
“လီးကြီးတော့အလိုးခံရတာမိုက်တယ်မဟုတ်လား….ဟွန့်..သွားစမ်းပါ”
ကြားရသောအသံတွေက ရမက်ပြင်းစရာဖြစ်သလို ချောင်းကြည့်၍ တွေ့မြင်
လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကလည်း ခိုင်ကြူသင်းကိုရင်ဖိုမောကာ အဆိတ်တက်စေသည်။
ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်ကို စာအုပ်များခင်းကျင်းပြသည့်စားပွဲ (ယခု ဆိုင်မဖွင့်သေး၍ထိုစားပွဲပေါ်တွင် စာအုပ်တွေတင်မထားသေးပါ) ပေါ်တွင်တင်ကာလိုး နေခြင်းဖြစ်သည်။မြသီတာအောင်သည် စားပွဲအစွန်းတွင်ကားအိသော တင်ပါးဆုံကြီး တင်ကာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကစားပွဲပေါ်ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချပေးထားသည်။ စတင် ချောင်းကြည့်ချိန်ကမြသီတာအောင်၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ကြမ်းပြင်ပေါ် ချထား သည်။
သို့သော်ကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ကြီးတွေဆွဲထား၍ ဖင်ကော့ပေးရန်ပြောလိုက်သံနှင့်အတူအောက်ချထားသော သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပါ ကိုစိုးနောင်က ဆွဲမပင့်ထောင်တင်လိုက်ရာမြသီတာအောင်ကလည်း မိမိ၏ပေါင်များကိုအလိုက်သင့်ဆိုသလိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ထိမ်းကာကိုင်၍ ခပ်ကားကားလုပ်ပေးသည်။
တင်ပါးဆုံသည် စားပွဲစွန်းတွင်တင်ကာအားပြုထားလျက် ပေါင်နှစ်ချောင်းကတော့ လေထဲတွင် ကြွတက်ထောင်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ကိုစိုးနောင်ကတော့ စားပွဲအောက်ကြမ်းပြင်တွင်ခြေချကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် လိုးနေသည်။ခိုင်ကြူသင်းချောင်းကြည့်နေသောနံရံအပေါက်မှာ လိုးနေကြသူ နှစ်ယောက်၏ဘေးဘက်တွင်ရှိသည်။
ဘေးတိုက်အနေအထားဖြင့် ချောင်းကြည့်ရသည်မို့အဆင်ပြေသည်။အကုန်မြင်နေရသည်။ မြသီတာအောင်၏အောက်ပိုင်းတွင် ထမီမရှိ။အတွင်းခံဘောင်းဘီကလေးက လည်း ညာဘက်ခြေကျင်းဝတ်တွင်လိပ်စွပ်နေလျက်။အပေါ်ပိုင်းရှိ ဘလောက်စ်နှင့် အတွင်းခံကိုတော့ ချွတ်မထားပါ။
သို့သော်ဘလောက်စ်ကိုလည်ပင်းနားရောက်အောင် လိပ်မတင်ထားပြီး အတွင်းခံဘရာစီယာ၏ ရင်အုံတွေကိုလည်းလှန်တင်ထားလေရာ နို့ပေါ်ဗိုက်ပေါ်ဖြစ်နေသည်။ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာဖုံးဖုံးဖိဖိမရှိပေ။မြသီတာအောင်၏နို့အုံတွေကလည်းကြီးမားဆူဖြိုးသည်။ လုံးဝန်းမို့မောက်ကော့တက် နေသည်။
အသားအတော်လတ်သူမို့ ရင်သားတို့ကဖွေးသလိုပင်ရှိသည်။ နို့သီးတွေက
ရှည်သည်။ကာမဆိပ်တက်နေချိန်မှာမို့ နိူ့သီးခေါင်းများသည် တင်းမာစူကော့ကာချွန်၍ထောင်တက်နေကြသည်။ကိုစိုးနောင်ကလည်းအောက်ပိုင်းတွင်ပုဆိုးမရှိ။ ဗလာကျင်းနေသည်။အပေါ်အင်္ကျီကိုလည်း ခါးပေါ်လိပ်၍ တင်ထားသည်။ အောက်ပိုင်းတွင် အဝတ်အစားမရှိသည်မို့ ဖင်မည်းမည်းပြောင်ပြောင်ကြီး၊ လီးတန်တုတ်တုတ်ထွားထွားကြီး နှင့်တောင့်သန်သောပေါင်လုံးပေါင်တန်များအရှင်းသားပေါ်နေကြသည်။
ကိုစိုးနောင်သည်အညာသားမဟုတ်သော်လည်း အသားကတော့ အတော်မည်းသည်။အသားအတော်ကြီးကိုလတ်သောကုလားကပြားမ မမြသီတာအောင်သည်အသား မည်းသောကိုစိုးနောင်နှင့်အလိုးခံနေသောအခါသူမ၏အသားကပိုဖြူလာသလို ဖြစ်နေသည်။ဒီလူကအသားမည်းသလို လီးချောင်းကြီးကတော့ မီးသွေးခဲတမျှ ပိုမည်းနေ နက်နေသည်။ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်၍ဆောင့်၍လိုးနေရာ မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲလီးချောင်းကြီးတိုးဝင်ပြန်ထွက်လှုပ်ရှားနေသည်ကို ခိုင်ကြူသင်း သေသေချာချာမြင်နေရသည်။
မြသီတာအောင်သည် စောက်မွှေးများရိတ်ကာထားလေရာ (ကိုစိုးနောင်က
ရိတ်ခိုင်းထား၍ရိတ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်)စောက်ပတ်သည်ပြောင်ရှင်းလျှက် လီးနှင့် စောက်ပတ်၏အနေအထားအခြေအနေကို ကောင်းကောင်းမြင်တွေ့ရသည်။ မြင်ကွင်းကရှင်းနေ သည်။
ခိုင်ကြူသင်းသည် မြသီတာအောင် စောက်မွှေးရိတ်ကာထားသည်ကို မသိ။အသက်(၃၀)ခန့်ရောက်နေလျှက် စောက်မွှေးမပေါက်သေးပဲရှိနေသည်ဟုသာ ထင်ကာအံ့သြသလိုဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးကလည်း ကြီးလှသည်။ သူမစိတ်ထင် အရှည် (၆) လက်မကျော်ကာ လုံးပတ်ကတော့ စပါကလင်အချိုရည်ပုလင်းဖင်ပိုင်း လောက်ကိုတုတ်သည်။ကြီးမားတုတ်ခိုင်လွန်းလှသော လီးချောင်းကြီးသည် မြသီတာ အောင်၏စောက်ပတ်နှင့် ဆန့်မှဆန့်ပါ့မလား၊ ကွဲပြဲကုန်လေမည်လား စသဖြင့် အပျိုပေါက်မလေးတွေးတောရင်ဖိုနေသည်။
ဒီလောက်ကြီးတဲ့အချောင်းကြီးကို အားနဲ့ ဆောင့် ဆောင့်ထိုးသွင်းချနေရာ မြသီတာအောင်တော့အရမ်းနာမှာပဲဟုလည်း ခိုင်ကြူသင်း တွေးမိသည်။ သို့သော်မြသီတာအောင်ကိုကြည့်ရတာကတော့ နာပုံမရ။ အရသာတွေ့နေ ကြောင်းသိသာထင်ရှားသည်။
“ဘွပ်ဘွပ်..အားအိအိ..ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်ဆောင့်..”
“ကိုဆောင့်လိုးတာ..ကြိုက်လား..”
“အင်း..ကြိုက်တယ်..ကြိုက်လို့ဆောင့်ခိုင်းတာပေါ့..လို့..”
“ဖင်ဆုံကြီးကော့ကော့ပေးလေ..ပေါင်လည်းဖြဲထားပေး..”
“ကော့ပေးဖြဲပေးနေတာပဲ..ဦးစိုးရ..”
“ဘွပ်.. ဘု.. အမလေးလေး ထိလိုက်တာကွာ။ စောက်ပတ်ထဲပူဆင်းပြီး သားအိမ်တောင်လှုပ်ခါသွားတယ်..”
“သီတာ့စောက်ပတ်ထဲမှာ စောက်ရည်တွေကစိုရွဲနေတာဆိုတော့ ဆောင့်ထိုး ချလိုက်ရင်လီးကလျှောခနဲအဆုံးဝင်တာပေါ့”
“ဟွန့်.ပြောရောမယ်။ အရည်ရွဲပြီးအဝင်ချောတာ ကြိုက်ရဲ့လား။ အရည်တွေ သိပ်များနေတယ်ဆိုရင်သုတ်ပေးမယ်လေ..” “အင်း..ကောင်းတယ်..နည်းနည်းသုတ်ပစ်လိုက်။” ပြောရင်းကိုစိုးနောင်က မြသီတာ၏စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်း လိုးနေသော လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲဆွဲထုတ်သည်။
စောက်ပတ်ထဲမှ လီးထွက်သွားသံ “ပတ်၊ဗျစ်၊ပလွတ်” ဆိုသည်ကိုပင်ခိုင်ကြူသင်း အတိုင်းသားကြားရသည်။ လိုးလက်စတန်းလန်းစောက်ပတ်ကြီးသည် လီးကျွတ်သွားသောအခါ ပြဲအာလန်နေသည်ကိုလည်း ထင်းထင်းကြီးမြင်ရ သည်။
ကာမဆိပ်တက်နေချိန်မို့ အဖုတ်ကြီးက လေထိုးသွင်းထားသလို ဖုထစ်ကာ ဖောင်းကားနေသည်။အရည်များလည်းစိုရွဲလက်ပြောင်နေသည်။ မြသီတာ၏ အရည်ရွမ်းရွမ်းစိုနေသောအဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ရွရွကြီးကိုမြင်ရတော့မှ မိမိ၏ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ် သည်လည်းဖုဖေါင်းကာအရည်တွေစိုနေသည်ကို ခိုင်ကြူသင်းသတိပြုမိသည်။
စောက်ပတ်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်သော ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးသည် ကလန့်ခံရ သလိုမျိုးဖြစ်ကာ ဆီးစပ်ကိုဖတ်ခနဲသွားရိုက်သည်ကို တွေ့ရသည်တွင် ခိုင်ကြူသင်း တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း နွေးကနဲနေအောင်ပင်အရည်ကြည်တို့စိမ့်ထွက်နေသည်။ မြသီတာအောင်လိုလီးထိုးသွင်းကာလိုးတာမခံရပါပဲနှင့်မိမိစောက်ပတ်ထဲကဘာကြောင့်အရည်တွေစိုထွက်ရလေသနည်းဟု အပျိုပေါက်လေးတွေးနေသည်။
သည်ကိစ္စများကိုကောင်းစွာတတ်သိခြင်းမရှိသော်လည်း ကာမစိတ်ဆန္ဒ
နိုးထမှုကြောင့်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုတော့သဘာဝအသိဖြင့်နားလည်သလိုလိုရှိသည်။ကိုစိုးနောင်ကထိုင်ခုံပေါ်တင်ထားသောသူ့ပုဆိုးကိုယူကာ မြသီတာအောင်ကို လှမ်းပေးသည်။မြသီတာအောင်ကကိုစိုးနောင်၏ပုဆိုးဖြင့်သူမစောက်ပတ်မှစောက်ရည် များကိုအသာတို့ကာသုတ်သည်။ အကုန်စင်အောင်သုတ်ခြင်းမဟုတ်။ စောက်ရည်အရမ်းရွှဲမနေရုံသာချိန်ဆ၍သုတ်ခြင်းဖြစ်သည်။
“ကိုင်း..လာလိုးတော့..ရပြီ..”
ပုဆိုးကိုစားပွဲစွန်းနားတွင်ပစ်ချကာ မြသီတာအောင်က ပက်လက်လှန်ချအိပ် လျက်ပြောသည်။စောစောကအလိုးခံခဲ့သည့်အနေအထားအတိုင်းအိထွားသောဖင်ဆုံ၀၀ ကြီးကိုစားပွဲစောင်းတွင်တင်လျက်ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းထောင်မြှောက်ပေးသည်။ မြှောက် ထားသောပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလက်များဖြင့်ထိမ်းကိုင်ကာကားထားပေးလိုက်သေးသည်။
“တစ်မျိုးပြောင်းပြီးလိုးရအောင်..ကုန်းပေးပါလား..” မြသီတာအောင်ကအလိုးခံရန်ရယ်ဒီမိတ်ဆိုသလို အသင့်ပြင်ပေး ထားသည်ကိုတက်မလိုးသေးဘဲကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။ဦးတည်အပြောခံရသူ မြသီ တာအောင်ဘယ်လိုမျိုးနေမလဲတော့မပြောတတ်။ကြားလိုက်ရသူခိုင်သင်းကြူပင် ရင် သိမ့်တုန်သွားရသည်။
မြသီတာအောင်ဆိုလျှင်ရင်သိမ့်တုန်ရုံမကအဖုတ်ပင် လှုပ်ခါသွား လေမည်ဟုအပျိုပေါက်လေးတွေးမိသည်။ ထိုအတွေးဝင်မိချိန်တွင် သူမ၏စောက်ပတ်လေးသည်ဆတ်ဆိုတစ်ချက်လှုပ်ခါသည်။ အရည်ကြည်တစ်သုတ်လည်း ပျစ်ကနဲထွက် သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ပါးစပ်မှ “အို”ဟု မတိုးမကျယ်ရေရွတ်သံလေးပေါ်ထွက်သည်။ကိုစိုးနောင်သည်ထိုအသံကိုကြားလိုက်မိသလိုပင်ဖြစ်သည်။
သို့သော် သူ့စိတ်အာရုံက မြသီတာအောင်ကိုကုန်းခိုင်းပြီး လိုးချင်စိတ်ကများ
နေသဖြင့် ကြားမိသလိုလိုရှိသောအသံ သဲ့သဲ့လေးအကြောင်းသေသေချာချာ
စီစစ်ခွဲခြားခြင်းမပြုနိူင်။ လျစ်လျူရှုပစ်လိုက်သည်။“အိုး..ဒီလိုမျိုးလုပ်လည်းရတဲ့ဟာကို..” အလိုးခံရန်အသင့်ရှိနေလေသော မြသီတာအောင်က မျက်စလေးချီကာညုတု တုကြည့်လျက်ခရာတာတာပြောသည်။ ကိုစိုးနောင်လိုးချင်သည့် အနေအထားအတိုင်းကုန်းပေးတော့မှာကိုတော့ ချောင်းကြည့်နေသူ အပျိုပေါက်လေးပင် သိသည်။
“သီတာလိုနို့ကြီးကြီးဆုံကားကားဆိုက်ကြီးကို ကုန်းပြီးနောက်က ခွလိုးတာပိုအရသာတွေ့တာပေါ့။ နို့ကြီးကိုအပီဆွဲပြီး ကောင်းကောင်းလိုးပေးမှာ။ ကဲ.. ကုန်းပေးစမ်းပါကွာ..”
“ဟွန့်တော်တော်ကဲနော်.. အဆန်းကိုထွင်ချင်တယ်။ ရိုးရိုးအပေါ် က လုပ်တာမဟုတ်ဘူး..။ကုန်းခိုင်းရတာနဲ့ဘာနဲ့..”
“ဟဲဟဲဟဲ..သီတာလဲအရသာပိုတွေ့မယ့်ဥစ္စာ..”
“ဘာအရသာတွေ့တာလဲ..ဟွန့်..”
မြသီတာအောင်က ချစ်မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုးကာ ဖင်တင် ပေါင်ကားပေးထားရာမှစားပွဲအောက်သို့ဆင်းသည်။ စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ကာ ကုန်း ပေးသည်။
“အဲလိုမျိုးကုန်းပေးလိုက်လဲ ပြီးတာပဲ..။ သီတာလည်း စောက် ပတ်ထဲအီဆိမ့်သွားအောင်ဖီလင်ရမှာကိုသိရဲ့သားနဲ့..”
“သွား..သီတာက ဦးစိုးလုပ်ချင်တယ်ဆိုလို့ ကုန်းပေးတာသိလား..အီဆိမ်သလေး..
ဘာလေးမပြောနဲ့ ကုန်းပေးပြီးခံရတာအထဲမှာ အောင့်အောင့်သွားတာ.. နာလည်းနာတယ်..”
“နာတာကိုကကောင်းနေတာမဟုတ်လား..သီတာရဲ့”
“တော်စမ်းပါ.. ကဲ..ဒီမှာကုန်းပေးထားပြီလေ။ စကားများမနေနဲ့.. လာချတော့”
“ချမှာပေါ့သီတာရဲ့။သီတာကအရမ်းကိုအလိုးခံချင်နေပြီလား..”
“ဟင့်.သူများမပြီးသေးပဲမစို့မပို့ဖြစ်နေတာကိုး။ ခံချင်နေတာပေါ့။ ဦးစိုးကရော
မလုပ်ချင်ဘူးလား..”
“လိုးချင်တာပေါ့သီတာရာ.. သီတာ့ကို တစ်နေ့လုံးခေါ်ထားပြီး တောင် စိမ်လိုးပစ်ချင်နေတာ..”
“အလိုလေး.. တစ်နေ့လုံးတော့မခံနိုင်ပေါင်.. လူကိုသူ့မယားများ မှတ်နေသလားမသိဘူး..”
“လိုးနေကြတာပဲဟာ..မယားမမှတ်လို့ဘာမှတ်ရမှာလဲ..”
“ကဲ..ကဲ.. စကားများမှာလား.. လိုးမှာလား..ပြော။ မလိုးရင်ပြန် တော့မယ်..”
“လိုးမှာပါ..လိုးမှာ။ပေါင်လေးနည်းနည်းကွလိုက်။ စောက်ပတ်က ပေါင်ကြားညပ်နေလို့”
“ကျွတ်..ဦးစိုးကတော့ကွာ..တစ်ကယ်ရစ်တယ်..”
“ရစ်တာမဟုတ်ပါဘူးသီတာရယ်.. ပေါင်ကွပေးမှစောက်ပတ်အာပြီး လီးထိုး သွင်းလို့ရမှာပေါ့။စောက်ပတ်ပေါင်ကြားမှညပ်နေရင် ဘယ်လိုလုပ်သွင်းနိုင်မှာလဲ။အပေါက်ချော်ပြီးဖင်ထဲဝင်သွားရင်သီတာပဲအော်တာ..”
“ဟေ့..ဟေ့ဉာဏ်များပြီးဖင်ထဲချော်သလိုလိုနဲ့ထိုးမသွင်းနဲ့နော်..”
“ဒါကြောင့်ပေါင်ကွခိုင်းတာပေါ့..”
“ဟောဒီမှာ။ဖြဲလဲပေးထားတယ်..အပေါက်မလွဲစေနဲ့”
သူတို့နှစ်ယောက် အချီအချပြောနေကြသည့်စကားများအရ မြသီတာ၏ ဖင် ပေါက်ထဲသို့ကိုစိုးနောင်ကလီးချောင်းကြီးကို ချော်လိုးသွင်းဖူးခဲ့ကြောင်း ခိုင်ကြူသင်း နားလည်သည်။
ခိုင်ကြူသင်းမှာ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်ကျော်သာရှိသေးသော်လည်းကာမစပ်ယှက်လျင်မိန်းမအင်္ဂါထဲယောက်ျားတန်ဆာထိုးသွင်းရသည် ဆိုခြင်းလောက်ကို
တော့သိသည်။ ယခုမူ စအိုပေါက်ထဲကိုပါထည့်လို့ရသည်ဟု အသိတိုးရပြန်သည်။
အပျိုပေါက်လေး၏ဖင်ဝယားသလိုလို၊လှုပ်သလိုလိုပင်ဖြစ်လာသည်။မြသီတာအောင်သည် လက်နှစ်ဘက်နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ကိုကျကျနနပင်ဆွဲဖြဲပေးသည်။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနျစ်ဘက် ပြဲအာလျက် အတွင်းသားနီရဲရဲများကလတ်ဆတ်သောငါးပါးဟပ်လိုပေါ်လာသည်။ စောက်စေ့ကြီး လည်းပြူး၍ကော့ထောင်တက်နေသည်။ခိုင်ကြူသင်းအဖို့မှာ မိန်းမအင်္ဂါစောက်ပတ်ကြီး ကိုကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းထင်ထင်ရှားရှားကြီးကို မြင်လိုက်ရကာ ရင်ထဲကျလိကျလိပင် ဖြစ်၍လာသည်။
ဒီအဖုတ်ကြီးကိုလိုးနေဆော်နေသော ကိုစိုးနောင်ဆိုလျင်တော့ပြောမနေ တော့နှင့်။ငနဲသားသည်ရက်ရက်ရောရောဖြဲပေးထားသော စောက်ပတ်ပြဲပြဲအာအာကြီးကိုတစ်ချက်ကုန်းကြည့်ပြီး လီးချောင်းကြီးကိုအလယ်လောက်မှကိုင်ကာ တေ့ထောက်၍ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဖြည်းဖြည်းဦးစိုး..နာတယ်နာတယ်..”
စောက်ပတ်ထဲသို့လီးချောင်းကြီးတစ်၍တစ်၍ဝင်သွားသည်ကို ခိုင်ကြူသင်း တစ်ယောက်အသည်းတုန်အူတုန်ခမန်းမြင်လိုက်ရသည်။ အပျိုဖြစ်ကာစအဖုတ်လေးထဲမှရွစိရွစိလှုပ်လာသည်။ အပျိုပေါက်မလေးသည်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို စေ့ကာလိန်ထားလိုက်မိသည်။
ပေါင်လိန်ထား၍ပေါင်နှစ်ခုကြားညှပ်သွားသောစောက်ပတ်ထဲမှ ထူးခြားသောအာရုံတစ်ခုတရိပ်ရိပ်ဖြစ်ပေါ်သည်။ ကြက်သီးတွေဖျန်းခနဲဖျန်းခနဲဆိုသလို ထပြီးရင်းထ၍နေလေသည်။ လီးအသွင်းခံနေရသူ မြသီတာအောင်ခါးကော့၍
ဖင်ကြီးယမ်းခါသွားသည် ကိုလည်း ခိုင်ကြူသင်းမြင်နေရသည်။
“စောက်ပတ်ထဲလီးဝင်ရဲ့လား..”
ကုန်းပေးထားသောမြသီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲသို့ နောက်မှခွကာ လီး
ထိုးသွင်းရင်းကိုစိုးနောင်ကမေး၏။သူသွင်းနေသည့်လီးဝင်နေသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့နေရသည့်ကြားကပင် သူလိုးတာခံနေလေသောသင်္ဘေသားမယား မုဆိုးမအသစ်စက်စက်ကုလားကပြားမကို ရမက်ပြင်းလာအောင်မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
“အင်း..ဝင်တယ်ကွာ..ဝင်တယ်။ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ.. ဆုံးအောင်သွင်းလိုက် ပြီလား..”
“ဘယ်ဆုံးအုန်းမှာလဲသီတာရ။ လီးတစ်ဝက်လောက်ပဲဝင်အုန်းမှာ..။ အကုန်
ဝင်အောင်ထိုးထည့်လိုက်တော့မယ်။”
“အရမ်းမသွင်း..ဘွပ်ဗျစ်..အမလေးလေးနာလိုက်တာ.. သိပ်မကြမ်းပါနဲ့ဆိုမှ.. အားအား”
မြသီတာအောင်ကအရမ်းမသွင်းရန် တောင်းပန်စကားမဆုံးမီမှာပင် ကိုစိုး နောင်ကကျန်နေသေးသည့်လီးချောင်းတစ်ဝက်မရှိတရှိကို အားထည့်ကာဖိဆောင့်ထိုးသွင်းချလိုက်သည်။
လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ပတ်ထဲအကုန်ဝင်သွားလေပြီ။ လီးသွင်းကြမ်းကာ အဝင်လည်းနက်သောကြောင့် မြသီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲမှာ ပူ၍
အောင့်တက်သွားရသည်။အလိုးခံဖူးသောလီးမို့အဝင်ချောသော်လည်း ပွတ်တိုက်မှုတင်းကြပ်စီးပိုင်သောကြောင့်အမျိုးသမီးနာသွားကာအော်ဟစ်ညီးညူလိုက်မိရှာသည်။
ဖင်ဆုံ ကြီးဆတ်ကနဲတုန်ကာလူမှာလည်း ရှေ့သို့ကိုင်းကျသည်။ ကုန်း၍အလိုးခံနေရသည်မို့ဆီးစပ်ကရှေ့မှစားပွဲအစွန်းကိုသွားရိုက်မိသည်။ စားပွဲသာခံမနေပါကမြသီတာအောင်မှာလီးဆောင့်သွင်းချလိုက်သည့်ဒဏ်ဖြင့်မှောက်ခုန်လဲပြိုကျသွားလောက်သည်။
ကိုစိုးနောင်ကတော့ မြသီတာအောင်ဘာကြိုက်တတ်သည်ကို (လိုးနေကျမို့) သိနေလေရာလီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင်ထိုးထည့်ပြီးသည်နှင့် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာစွာလိုးဆောင့်ပေးလေတော့သည်။ ပညာပါကာ ထိမိသောအလိုးအဆောင့်တို့တွင် မြသီတာအောင်အပြတ်ငြိမ့်နေသလိုချောင်းကြည့်နေသောအပျိုမလေးမှာလည်း ဖီလင်တွေတက်ပြီးရင်းတက်၍နေလေသည်။
အဖုတ်ထဲတွင်အပြတ်ကိုစိုနေသည်။ မို့ဝန်းစရင်သားနုနုလေးများတင်းမာစူကျစ်နေကြသည်။ နို့သီးလေးဆိုလျှင်လည်း မချွန်တချွန်ဖြစ်နေ သည်။လူမှာလည်းအငြိမ်မနေနိူင်။ ဖင်တလှုပ်လှုပ်ပေါင်တလိမ်လိမ် ဖြစ်နေသည်။ပေါင်ချင်းဖိကြိတ်လိမ်လေတိုင်း အဖုတ်ကိုပေါင်ချန်နှစ်ဖက်ကဖိညှပ်သလိုဖြစ်ကာ ဝတ်ထားသောအတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၏ခွဆုံသားနေရာနှင့် စောက်စေ့တို့ ထိမိပွတ်မိကြ သည်။
အပျိုမလေးမှာ လေထဲတွင်ပန်းရထားကြီးစီးရသလိုလို အမြင့်မှကျလာလိုက် ပြန်တက်သွားလိုက်ဖြစ်သလိုလို ရင်တဖိုဖိုအသည်းတအေးအေးဖြစ်နေသည်။
မြသီတာ အလိုးခံနေတာကြည့်ရင်း မိမိကိုယ်တိုင်အလိုးခံရသလိုခံစားရလျှက် တစ်သက်တစ်ခါမကြုံဘူးသောစိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့်သိမ့်သိမ့်တုန်၍နေလေသည်။
လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်ကလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဆိုသလို အပေးအယူ မျှ၍ခံနေလိုးနေကြလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ကြေးကြီးပေးပြီးကြည့်ရသော လိုက်ဖ်ရှိုးခေါ်လူကိုယ်တိုင်လိုးပြဆော်ပြသည့် အပြာပြပွဲကို စိတ်ကြိုက်ကြည့်ရှုရသလိုမျိုးပင်ဖြစ်နေလေတော့သည်။ စိုးနောင်က အလိုးကျွမ်းကျင်ပြီးဆောင့်အားသန်သလိုမြသီတာအောင်က လည်း အခံတော်ကာအပေးကောင်းသည်။
ကိုစိုးနောင်ကခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်၊ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လိုးလိုက် ဆတ် ကနဲဆတ်ကနဲအားပြင်းပြင်းနှင့်သွင်းလိုက်နှင့် ကောင်းကောင်းလိုးသည်။ ဆောင့်လိုးရင်း သူ၏ဖင်ပြောင်ကြီးကိုဝိုက်ကာလှုပ်လိုက်၊ ဒူးကွဒူးကွေးလိုက်လည်းလုပ်ပေးရာ လီး ချောင်းကြီးသည် စောက်ပတ်ကိုဟိုထိုးသည်မွှေလမ်းကြောင်းအမျိုးမျိုးမှ ဝင်လျှက်ရှိ သည်။
လိုးရင်းစကားလည်းပြောနေရာခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ရင်ဖိုမောဖွယ်ရာလိုးဆောင့်
မှုများကိုလည်းမြင်ရ၊ အသည်းယားစရာ တစ်တစ်ခွခွပြောကြဆိုကြသည့်စကားတွေကိုလည်းကြားနေရ၊သည်ကြားထဲလီးဝင်သံထွက်သံ၊ အသက်ပြင်းပြင်းရှုသံ၊အရသာတွေ့၍မြည်တမ်းသံတွေကလည်းထပ်ဖြည့်ပြန်ရာ ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန် တစ်ကိုယ်လုံးရှိသွေးတွေဆူပွက်ကာအရမ်းကိုထကြွ၍နေလေတော့သည်။
ယခုအချိန်တွင်ဘဲတပွေလောက်ရောက်လာလျှင်ခိုင်ကြူသင်းကအတင်းပင်ဆွဲခေါ်ကာအလိုးခိုင်းမည်မှာ သေချာနေသည်။အပျို မလေးအတွက် ကံကောင်းသည်လားကံဆိုးသည်လားတော့မပြောနိူင်။ ထိုနေရာဆီသို့လူယောက်ျားမပြောနှင့် ခွေးထီးပင်ရောက်မလာပေရာခိုင်ကြူသင်းမှာ ဆွဲလိုးခိုင်းစရာလီးမရှိဘဲတစ်ယောက်တည်းသာဖီလင်တွေတက်လျက်အပြတ်ဟော့နေရလေသည်။
“ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..အားအိအိဦးစိုးရယ်..ဆောင့်ဆောင့်တအားဆောင့်ပေးနော်..”
“သီတာ..ပြီးတော့မလား..ဟင်..”
“အင်း..အင်း.. ပြီးတော့မယ်.. ဆောင့်လေ.. ဒီမှာအရမ်းကောင်းနေတာ.. တအားဆောင့်စမ်းပါ..”
“ဘွပ်ဘုဘွပ်ဘုအိအာ့.. ဘွပ်..အမလေး..ဘွပ်.. ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်
ဆောင့်..လာတော့မယ်..ထွက်တော့မယ်..လိုးလေ..ဆောင့်..အားနို့ဆွဲအုန်း..”
ကိုစိုးနောင်က ဖင်ဆုံကားကား၀၀တစ်တစ်ကြီးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့်စုံကိုင် ကာဆောင့်လိုးနေရာမသီတာအောင်ကနို့အဆွဲခံချင်လာသောကြောင့် အငမ်းမရပြောသည်။
ကိုစိုးနောင်လည်းဖင်ကိုင်ထားသည့်လက်နှစ်ဘက်အနက်မှ ညာလက်ကိုဖယ်ကာမြသီတာအောင်၏ဂျိူင်းအောက်မှထိုးလျက်ညာဘက်နို့ကြီးကိုလှမ်းဆွဲသည်။
“နို့နှစ်ခုလုံးကိုစုံကိုင်ဆွဲစမ်းပါဦးစိုးရဲ့။ နို့ကိုတားဆွဲပြီး အပီဆောင့်လိုးပေး
စမ်းပါ။သီတာ့စောက်ပတ်အရမ်းယားနေပြီ..ဆွဲလေ..နို့ဆွဲပြီးဆောင့်ပါရှင့်”
ပြီးတော့မည်မို့ မြသီတာအောင်သည် အရမ်းကိုကဲနေသည်။ ကာမစိတ်မွန် ကာ အငမ်းမရဖြစ်လာသည်။ ဖင်ကြီးကိုနောက်သို့ကော့ကော့တွန်းပေးနေရာ ကိုစိုးနောင် ၏ဆောင့်လိုးချက်နှင့်အံကိုက်ဖြစ်ကာ လီးအဝင်ပိုပြင်းသည်။ ကိုစိုးနောင်မှာလည်း အမျိုးသမီးပြီးတော့မည်ကိုသိကာစိတ်ပိုထလာသည်။ ဆောင့်အားပိုသန်လာသည်။
မြသီတာအောင်၏စောက်ပတ်သည်လည်း အရမ်းကိုလှုပ်ရှားသည်။ လိုးဆောင့်နေသောလီးချောင်းကြီးကိုညှစ်၍စုပ်သည်။ အရည်တွေဆိုတာ ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲနေအောင်ပင် ထွက် သည်။ကုလားကပြားမဖြစ်သော်လည်း အသားမမဲသောကြောင့် စောက်ရည်ကသိပ် မပျစ်။အသားဖြူသောတရုတ်ကပြားမတွေလိုလည်း စောက်ရည်ကမကြဲ၊မရွမ်း။မပျစ် မကျဲအနေတော်ရုံဖြစ်ကာ လိုးဆောင့်ရသည်မှာ စီးပိုင်မှုလည်းမရှိ။ ချောကနဲချောကနဲလည်းမဖြစ်။အလယ်အလတ်အခြေအနေတွင်ရှိနေသည်။
ကိုစိုးနောင်လည်းဖီလင်အပြတ်တက်နေလေရာ အားကုန်သုံး၍ ရက်ရက် စက်စက်ပင်ဆောင့်လိုးသည်။လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်ထံမှ ဓာတ်ကူးသလိုမျိုးဖြစ်ကာချောင်းကြည့်နေသူ အပျိုပေါက်မလေးခိုင်ကြူသင်းလည်း အဖုတ်ထဲတွင် ယားကျိလှုပ်စိ ဖြစ်လျက် ရင်လှိုက်ဖိုမောနေရှာသည်။
“ဦးစိုး.. ဦးစိုး.. ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပါ။ သီတာ.. ပြီးတော့မယ်..လာ တော့မယ်..”
“ဘွပ်ဘွပ်ဘုဗျစ်..ဒီလိုမျိုးလား..”
“အိုးအမေ့..ဟင့်..ဟုတ်ပြီ..ဆောင့်..ဆောင့်..တအားဆောင့်..အင်းအား..”
“တို့ဆောင့်တာကောင်းရဲ့လား..”
“ကောင်းတယ်။ ဒီလို ကောင်းကောင်းဆောင့်မလိုးတတ်ရင် ဦးစိုးရဲ့လီးကြီး
ဒဏ်ကိုသီတာခံနိူင်မှာမဟုတ်ဘူး..”
“ဘွပ်ဘုဘုဘဘွပ်..အဆောင့်ကောင်းလို့လီးဒဏ်ခံနိူင်တယ်ပေါ့..”
“ဘွပ်..အားပါးပါး.. ဟုတ်တယ်.. ဘွပ်.. အောင်မလေးလေး..ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ်”
အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းနှင့် အားပြင်းပြင်းတွယ်လိုက်ရာ မြသီတာ အောင်ဖင်၀၀ကြီးပင်မြောက်ကာတက်သွားသည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း ဒူးကွေးကိုယ်ကြုံ့ ကာစောက်ပတ်နုနုလေး၏အတွင်းဘက်တွင်သိမ့်ခနဲငြိမ့်ခနဲဖြစ်သည်။
“နာသွားလို့လား..သီတာ..”
“ဟင့်အင်း..အရမ်းကောင်းလို့..ဦးစိုးရ..”
“အဲဒီလိုအမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းနဲ့ဆောင့်တာကြိုက်လား”
“အင်း..ကြိုက်တယ်.” “ခံနိူင်တယ်နော်.”
“ရတယ်..ဒီထက်ပြင်းပြင်းနဲ့ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်တောင်ခံနိူင်တယ်.”
“အိုကေ..ကောင်းပြီ”
ကိုစိုးနောင်က အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းများဖြင့်အားရပါးရဆောင့်လိုး သည်။ ထိုဆောင့်နည်းမှာ လီးအဝင်နက်ကာစူးသည့်အတွက်တော်ရုံနှာထရုံနှင့် မခံနိူင်။ တစ်ချက်ကောင်းလောက်မျှသာ ခံနိူင်ကာရှုံ့မဲ့တောင်းပန်ရသည့် ဆောင့်နည်းဖြစ်သည်။ မြသီတာသည် တဏှာထန်သည့်အပြင်လူကောင်ကလည်း ကြီးဆူဖြိူးထွားကြိူင်းကာ ယခုအခါတွင် ရမက်ဇောကဂိတ်ကုန်အောင်ပင်ရောက်နေသည့်အတွက် သားအိမ်ကို စူးနစ်ထိုးဆောင့်မိသည်ကိုလည်း နာရမှန်းမသိနှင့်တော့ဘဲကြမ်းတမ်းပြင်းထန်ထိမိစူးရှ လွန်းသည့် အမြောက်ကြီး ပစ်ဆောင့်လိုးချက်များကိုအပီအပြင်ခံသည်။
ကိုစိုးနောင် ကလည်းဒါမျိုးကိုအကြိုက်မို့ အားမနာတမ်းကိုဆောင့်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်းပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလွန်းလှသည့်ဆောင့်နည်းဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးကြသည်ကိုအပီအပြင်တွေ့မြင်ရကာအသည်းတုန်အူတုန်ဖြစ်နေသည်။ ယခုမှကာမစပ်ယှက်မှုကိုသေချာတွေ့မြင်ဖူးသောအပျိုပေါက်လေးအဖို့ တကယ်ရက်ရော သောဆောင့်နည်းဖြင့် လိုးနေကြပုံမှာကမ်းကုန်အောင်ပင် ဖြစ်နေတော့သည်။
“ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်.. ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်. ဆောင့်..ဆောင့်..အာ့အာ့ အာ့..
အမလေး..ထွက်တော့မယ်. .ဘွပ်..အား.. လာပြီ..ထွက်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြီ.. ဦးစိုးရဲ့..အား.”မြသီတာအောင်ထန်ထန်ပြင်းပြင်းကြမ်းကြမ်းရှရှပင် ပြီးသွားသည်။အလိုးခံနေသောမိန်းမကရမက်ပြင်းထန်စွာပြီးသွားမှုသည်လိုးသူယောက်ျားအပေါ်တွင်လည်း လွှမ်းမိုးသက်ရောက်မှုပြင်းထန်လှပေရာ ကိုစိုးနောင်မှာသုတ်မထိမ်းနိူင်တော့။ မြသီတာ အောင်နှင့်ပြိုင်တူလိုလိုပင် ပြီးသွားသည်။
သူ၏ဂွေးအုများထဲရှိသုတ်ရည်တို့သည် လိင်တံချောင်းတလျောက်အဟုန်ပြင်းပြင်းထိုးထွက်သည်။ လီးထိပ်မှနေ၍ပတ်တန်နှင့် ထိုးထုတ်သလို ပတ်ကနဲ ပတ်ကနဲပန်း၍ပန်း၍ထွက်သည်။ ပူနွေးပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည် တို့သည်မြသီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲပြန့်နံှ့သည်။ အဖုတ်သည်လီးကိုတင်းကြပ်စွာ ညှစ်စုပ်ယူသည်။
စောက်ပတ်နှင့်လီးတသားတည်းရှိသလိုမျိုး ဖြစ်သည်။မြသီတာအောင် က
ခါးကော့ဖင်ကော့ခေါင်းမော့လျက်သား၊ ကိုစိုးနောင်ကလည်း ခေါင်းနောက်ပစ်ကာကိုယ်ကကုန်းကွကွနှင့် သူမ၏နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင်ညှစ်လျက်သား ကျောက်ရုပ်တွေလိုဖြစ်ကုန်သည်။ ချောင်းကြည့်နေသူခိုင်ကြူသင်းလည်း အသက်ရှုပင်ရပ်သွားသလိုထင်ရသည်။ ကောင်မလေး၏သွေးသားများဆူပွက်နေသည်။
အကယ်၍ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ်လက်ဖြင့်ကိုင်ပွတ်လိုက်လျင် (သုံးလေးချက်မျှပွတ်နှိုက်လိုက်ရုံဖြင့်) အပျိုပေါက်မလေးပြီးသွားနိူင်သည်။သို့သော်အပျိုဘော်ဝင်ခါစငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးမို့ ခိုင်ကြူသင်း သည်ဒီအထာမျိုးမကျွမ်းကျင်။သည်လိုလုပ်ရမှန်းလည်းမသိသေး။ ယခုလောလောဆယ် တွင် ခိုင်ကြူသင်းလုပ်တတ်သည်က(လုပ်နေသည်က)ပေါင်လိန်ကာ အဖုတ်ကိုဖိညှစ် ခြင်းသာဖြစ်သည်။
သည်တော့ ပြီးသည့်အခြေအနေ ထိတော့မရောက်။ ပြီးလုပြီးခင် အရသာမျိုးသာရရှိခံစားရသည်။ သည်မျှလောက်အရသာကလေးကပင် ကာမမှုနှင့်ပတ် သက်၍ အတွေ့အကြုံလုံးဝမရှိသေးသော ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ထူးကဲသည်ဟု ဆိုရပေမည်။ စွဲမက်စရာလည်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို့လည်း လီးနှင့်စောက်ပတ် တပ်လျက်သား နှင့် ခဏမျှငြိမ်၍နေကြသည်။
သုတ်ရည်ထွက်သွားသောကြောင့် လီးကအပြည့်အ၀ မတောင်တော့သော်လည်း ကိုစိုးနောင်မှာကာမအားပြည့်ဝသန်စွမ်းသူဖြစ်သည့်အတိုင်း အခြားယောက်ျားတွေလို လီးခွေပျော့မသွား။မတောင့်တတောင် မပျော့တပျော့အနေအ ထားတွင်ရှိနေသည်။ သူ၏ဆီးစပ်ကိုမြသီတာအောင်၏ ဖင်ကြီးနှင့် ထိကပ်ထားလေရာ တောင်မတ်မှုအပြည့်အဝမရှိတော့သောလီးကြီးသည်အဖုတ်မှပြုတ်မထွက် တစ်လစ်ကြီး ဖြစ်မြဲဖြစ်နေသည်။
ခဏကြာမှနှစ်ယောက်သားအသက်ရှုပြန်မှန်လာသည်။ ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်၏နို့ကြီးများကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာဖင်ကြီး နောက်မှခွါသည်။ထိုအခါမှလီးသည်စောက်ပတ်မှပြုတ်ထွက်လာသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ လည်းလိုးပြီးစစောက်ပတ်နှင့် လီးတို့၏အခြေအနေကို ကျကျနနမြင်တွေ့ရလေတော့ သည်။
အဖုတ်တွင်ရော လီးတွင်ပါ အရည်တွေစိုအိနေသည်။ ကာမစပ်ယှက်မှုတစ်ခန်းရပ်ပြီဟုရိပ်မိသောခိုင်ကြူသင်းသည် ချောင်းကြည့် နေရာမှအသာထွက်ခွါသည်။ဆက်တော့ကြည့်ချင်နေသေးသည်။ သို့သော်သူတို့ကိစ္စပြီး သွားကြပြီမို့ မိမိချောင်းကြည့်နေသည်ကို ကိုစိုးနောင်တို့ ရိပ်မိသွားမှာလည်း စိုးသော ကြောင့်အသာထွက်လာခဲ့လေသည်။
ခိုင်ကြူသင်းသည် အိမ်သို့လည်း မပြန်ဖြစ်။ကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်ဆိုင်သို့သွားရာလမ်းသွယ်လေးထိပ်နားတွင်မယောင်မလယ်လုပ်နေမိသည်။ထိုအခိုက်မြသီတာ အောင် လမ်းသွယ်လေးအတိုင်း လျှောက်လှမ်းထွက်လာသည် ကိုတွေ့ရသည်။ မြသီတာ အောင်သည် ကျော့ကျော့မော့မော့ပင်လျှောက်လာသည်။လမ်းလျှောက်သောအခါမသိမ သာ ကွတတတော့ဖြစ်နေသလို ခိုင်ကြူသင်းထင်မိသည်။
အဝတ်အစားများသေသေ သပ်သပ်ဝတ်ထားပြီးဖြစ်သော်လည်း ခိုင်ကြူသင်းကတော့ကိုစိုးနောင်လိုးတာ ခံနေ စဉ်က မြသီတာအောင်ဖင်အပြောင်သား နို့အုံကြီးတွေအထင်းသားဖြစ်နေပုံကိုပြန်မြင် ယောင်လာသည်။ မြသီတာအောင်၏စိတ်အသွင်ကတော့အတော်ကိုကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေ သည့်အသွင်။ ဒီမိန်းမကောင်းကောင်းအလိုးခံခဲ့ရပြီးလို့ပီတိဖြစ်မြူးကြွနေတာပဲ .. . .ဟု ခိုင် ကြူသင်း၏စိတ်ထဲတွင်တွေးလိုက်မိသည်။
ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်ဆိုင်ရှိရာသို့ ပြန်လျှောက်လှမ်းသွား လေတော့သည်။လမ်းသွယ်လေးထဲတွင်မြသီတာအောင်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ ဖြတ် ကျော်ခဲ့ရသေးသည်။ခိုင်ကြူသင်းကမြသီတာအောင်ဘက်ကို မျက်စေ့မသမ်းဘဲမမြင် ချင်ယောင်ပြုခဲ့သလိုမြသီတာအောင်ကလည်းခိုင်ကြူသင်းကိုမကြည့်ပေ။ အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းကတော့…စာအုပ်ဆိုင်တံခါးပွင့်နေသည်။
ကိုစိုးနောင်သည် စာအုပ်အထပ်များကိုအိမ်ခန်းထဲမှသယ်ထုတ်ကာစားပွဲပေါ်တွင်ခင်းနေသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ထဲရှိ ခုံရှည်နှင့်စင်များ တွင်စာအုပ်အဟောင်းများ
ကိုတင်ထားသော်လည်း စာအုပ်အသစ်တွေကိုတော့ စာအုပ် ဆိုင်ပိတ်ချိန်တွင်သိမ်းကာဆိုင်ပြန်ဖွင့်မှ စားပွဲရှည်ပေါ်တွင်တင်ကာ ခင်းကျင်းလေ့ ရှိသည်။
ဒီစားပွဲပေါ်တွင် မြသီတာအောင်ကို တင်ဆော်ခဲ့သည်ကိုတွေးမိကာ ခိုင် ကြူသင်းရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားလာသည်။ အချိန်ကလည်း (၅)နာရီထိုးရန်(၁၅)မိနစ်ကျော်
ကျော်လောက်လိုသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်ကိုလိုးပြီးနောက် သူမပြန်အသွားတွင် စာအုပ်ဆိုင်ကိုတစ်ခါတည်း ခင်းကျင်းဖွင့်ခြင်းဖြစ်ပုံရသည်။
ဖွင့်ချိန်ကခါတိုင်းထက်စောနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းလေးထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ကိုစိုးနောင်က စာအုပ်ဆိုင်နှင့် သူ့အိပ်ခန်းအဝင်အထွက်တံခါးပေါက်နားတွင်ရပ်နေရာမှခိုင်ကြူသင်း ကိုလှမ်းကြည့်သည်။ ကိုစိုးနောင်အကြည့်က စူးရဲသည်။
ငနဲ၏စူးရဲသောအကြည့်သည် ခိုင်ကြူသင်းကို ရင်ဒိန်းကနဲခုန်သွားစေသည်။အဆိုးဆုံးကတော့စောက်ပတ်လေးထဲ တွင်ယားသလိုဖြစ်လျှက် မျက်နှာလည်းနီရဲသည်။မျက်လုံးတစ်ချက်ဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကို ဝင့်ကြည့်သည်။ ထိုမျက်လုံးအရိပ်အရောင်တွင်ကာမစိတ်အခိုးအငွေ့များက သိသိသာ သာပင် ယှက်သန်းနေသည်။
ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဖျံဟုပင် ဆိုနိူင်သည်။ မိန်းမတွေ၏အထာကို အတော် လေးကျွမ်းသည်။ကောင်မလေး၏မျက်လုံးအကြည့်တွင် ဘာတွေပါနေသည်ကိုလည်း ဒက်ကနဲဆိုသလိုအကဲခတ်မိသည်။သူ့မျက်လုံးများသည် အပျိုဘော်ဝင်စကောင်မလေး ၏ငုံဖူးစရင်အုံလေးများ၊လုံးကျစ်သောတင်ပါးဆုံ၊ ခပ်ပြေပြေမို့မို့ဆီးစပ်တို့ကို အစုန် အဆန်သေသေချာချာကြည့်လိုက်ပြန်သည်။
ခိုင်ကြူသင်းမှာ အဝတ်အစားများဝတ်ထား ပါလျက်ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားရှုကြည့်ခံရသလိုမျိုး စိတ်ထဲ၌ထင်မိသည်။ကိုစိုး နောင်၏မျက်လုံးအကြည့်သည် မိမိဝတ်ထားသည့်အဝတ်အစားတို့ကို ထိုးဖေါက်ကာဗလာကျင်းနေသောအသားဆိုင်တို့ကို ရှုမြင်သည့်အသွင်မျိုးဖြစ်နေသည်။
အကြည့်ရိုင်းပြီးရဲတင်းသော်လည်း အပျိုပေါက်မလေးမှာစိတ်မဆိုးမိ။ သည်လိုအကြည့်ခံရသည်ကိုပင်ကျေနပ်သလိုလိုစိတ်လှုပ်ရှားခံစားရသည်။ ရင်ခုန်သံလည်းပိုမြန်လာသည်။ ခိုင်ကြူ သင်းကကိုစိုးနောင်ဆီသို့ မျက်လုံးတစ်ချက်ဝင့်လိုက်ပြန်သည်။ စောစောကအကြည့်ထက်လည်းသည်အကြည့်က ရမက်အရိပ်အရောင်ပိုသည်။
ရမက်ဇောဖြင့် မျက်ဝန်းတို့လက်လက်တောက်နေသည်ကို ထင်းထင်းကြီးမြင်နိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်လို မိန်းမတွေအထာကျွမ်းနေသူမဆိုထားနှင့်၊ တော်ရုံတန်ရုံအကဲခတ်ကောင်းသူပင် နားလည် သိမြင်နိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်ကစာအုပ်ဆိုင်ကောင်တာဟုဆိုနိူင်သည့် စားပွဲရှည်ကြီး၏နောက်မှထိုင်ခုံတွင်ဝင်ထိုင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ထိုစားပွဲရှေ့တွင် ရပ်နေသည်။ မျက်လွှာလေးမသိမသာချထားသည်။
ပါးပြင်မို့မို့လေးနှစ်ဘက်နီရဲလျှက် အသက်ရှုသံလည်းအတော်ပြင်းကာငုံဖူးစရွှေရင်နုနုလေးများ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်နေသည်ကို ကိုစိုးနောင်တွေ့ရသည်။ ကိုစိုးနောင်က စားပွဲပေါ်တွင်တင်ထားသော ခိုင်ကြူသင်း၏ညာလက်ကိုအသာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အပျိုပေါက်မလေးကသူ့ကိုဖြတ်ကနဲ မျက်လွှာတစ်ချက်ပင့်ကာကြည့်သည်။ ချက်ချင်းမျက်လွှာပြန်ချသွားသည်။
အသက်ရှုပိုမြန်လာသည်။ ကိုစိုးနောင်ဆုပ်ကိုင်ထားသောညာလက်ကိုတော့ဆွဲဖယ်ရူန်းခြင်းမပြု။ဒီအပျိုပေါက်လေးကိုစ လျှင်ရမည်ဆိုတာအတွေ့အကြုံတွေအရကိုစိုးနောင်သိသည်။ခိုင်ကြူသင်းစိတ်တွေထနေကြောင်းလည်းအထာပေါက်သည်။ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်သည်အပျိုပေါက်လေး ထ နေ ရွ နေသည်ကိုတော့မစဉ်းစားတတ်။
စဉ်းစားနေဖို့ကလည်းမလိုပါ။ ထ နေသော အပျိုပေါက်လေးကိုအပိုင်ကိုင်ပစ်
လိုက်ရုံသာရှိတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ညာလက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ကောင်မ လေးဆတ်ကနဲ တုန်ရင်သလိုဖြစ်သည်ကို သတိပြုမိသည်။ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်အရွယ်အပျိုဖြစ်ကာစ ငယ်ငယ်နုနုကောင်မလေး၏လက်ကို ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ရသည့်အထိအတွေ့ကြောင့်(ထိုမိန်းကလေးသည်ထရွ၍လည်းနေသည်)ကိုစိုးနောင်မှာ ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲပင်ဖြစ်သည်။
သူ့ငပဲကြီးဆိုလျှင်လည်း မတ်ကနဲကို တန်း၍ထောင်လာလေတော့ သည်။ကိုစိုးနောင်မှာကာမအားသန်သည်။ တစ်ချီလောက်သုတ်ထွက်သွားရုံနှင့် ဒေါင်း မသွား။ခဏတဖြုတ်နားနေလိုက်လျှင်လီးပြန်တောင်ကာထပ်လိုးနိူင်သည်။ သူစံချိန်ယူထားသည်မှာသုံးခါသုတ်လွှတ်သည်အထိခဏနားလိုက်ဆက်လိုးလိုက်လုပ်နိူင်သည်။
စောစောတုန်းလေးကတင်မြသီတာအောင်ကိုအပီလိုးပြီး သုတ်ရည်တွေပန်း
ထုတ်ထည့်ပေးပြီးကာစဖြစ်သည့်တိုင်သူ့လီးကြီးသည်အပြတ်ကို ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်မတ်တောင်၍လာသည်။ ကိုစိုးနောင်သည်အောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်လေ့မရှိ။ ပုဆိုးတစ်ထပ်တည်းသာ စည်းထားရာ လီးက လွတ်လွတ်လပ်လပ်တောင်နိူင်သည်။ ကောင်မလေးပို စိတ်ထလာအောင်ဂွင်ချဖန်တီးသည့်အနေဖြင့် ကိုစိုးနောင်က တောင်နေသော သူ့လီးကြီးကိုပုဆိုးပေါ်မှနေ၍လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
မျက်လွှာချထားသော်လည်း(မိန်းကလေးတွေ၏ထုံးစံအရ) ကိုစိုးနောင်လီးကို လက်နှင့်ကိုင်လိုက်တာ ခိုင်ကြူသင်းမြင်မိသည်။ ပုဆိုးအောက်မှအတန်ကြီးမတ်ထောင်နေသည်ကိုလည်းနားလည်သည်။
မကြာသေးမီကပင် အပြတ်မာတောင်နေသောကိုစိုး နောင်၏လီးချောင်းကြီးကိုပကတိအတိုင်းကျကျနနမြင်ဖူးခဲ့ပြီးသည်မို့ ပုဆိုးအောက်ရှိ လိင်တန်၏အသွင်အပြင် ဘယ်လိုမျိးုရှိမည်ဆိုသည်ကိုလည်းခိုင်ကြူသင်း၏ စိတ်အာရုံ တွင်ကောင်းကောင်းကြီးမြင်ယောင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် မျက်လွှာချကာ(ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်)သဘောမျိုးဖြင့်မသိမ သာလေးကြည့်နေမြင်နေရသည်ကို အားမရနိူင်ဖြစ်လျက် တစ်ချက်မျက်လုံးဝင့်ကာကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ကြားကိုဖြတ်ကနဲကြည့်လိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်းလီးကိုင်ထားသောလက်ကို လှုပ်ရှားကာ ဂွင်းတိုက်ပြ သည်။ ရင့်တော့ရင့်ရာကျသည်။
ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်းဂွင်းထုပြတာကို အပီမြင်လိုက်ရ သောအခါရင်သိမ့်ကနဲတုန်သည်။အလိုလိုပင်ကိုစိုးနောင်ကိုကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ့ကို ပြုံးစစနှင့်ကြည့်နေသောကိုစိုးနောင်၏မျက်လုံးအကြည့်နှင့်ဆုံသည်။ ခိုင်ကြူသင်းရင် ဒိန်းခနဲခုန်ရပြန်သည်။
စောစောကထက်ရင်ခုန်ချက်ပိုပြင်းသည်။ ခေါင်းကိုလည်းကမန်း ကတန်းငုံ့ပစ်လိုက်သည်။အပျိုပေါက်လေး အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားရင်ဖိုသွားပြီဖြစ်ကြောင်း ကိုစိုးနောင်ကကောင်းကောင်းသိလိုက်သည်။ နည်းနည်းလောက်အကဲစမ်းကြည့်ရန် စိတ်ကူးရသည်။
တင်ပါးကိုလှမ်းကိုင်ကြည့်ဖို့ စိတ်ကူးမိသော်လည်း ပေါ်ထင်ကြီးမြင်မြင်ထင်ထင်လို ဖြစ်ကာအပျိုပေါက်လေးလန့်သွားမှာစိုးသည်မို့ အခြားနည်းလမ်းကိုစဉ်းစားသည်။သိ သာသိစေမမြင်စေနှင့်ဆိုသော ထိကိုင်မှုမျိုးဖြစ်ရမည်။
ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆိုဉာဏ်ထွက်တတ်သောကိုစိုးနောင်၏ခေါင်းထဲတွင် နည်းလမ်း
ကောင်းတစ်ခုကိုစဉ်းစားမိသည်။ ထိုနည်းကထိရောက်သည်။ တကယ့်ပစ်ကွင်းနေရာကိုထိနိူင်စေသည်။ ပြီးတော့ကောင်မလေးအနေနှင့်လည်းမမြင်နိူင်။
ခိုင်ကြူသင်းသည်ကျောင်းစိမ်းစကပ်တစ်ပတ်နွမ်းလေးနှင့်တက်ထရွန်ရင်စေ့ အဖြူရင်စေ့ဘလောက်စ်လေးဝတ်ထားသည်။ နို့စူချိန်အပျိုပေါက်လေးများ ဝတ်လေ့ရှိ သောရှင်မြီးဆန်ဆန်အောက်ခံအင်္ကျီလေး ဝတ်ထားသည်။
ကျောင်းစိမ်းစကပ်သည် တစ်ပတ်ရစ်အဟောင်းလေးဖြစ်ကာ ကောင်မလေး၏ဒူးဆစ်အထက် လက်နှစ်လုံးသာ သာလောက်အထိသာရှိသည်။ တိုသလိုဖြစ်နေသည်။ကျောင်းစိမ်းစကပ်ကရိုးရိုးသာဖြစ် သည်။ တိုကြပ်စတိုင်ဆန်းမဟုတ်။ ခပ်ကာကားလေး။ကိုစိုးနောင်၏စိတ်ကူးအကြံ အတွက်တော့ကောင်းကောင်းအဆင်ပြေနေသည်။
ကိုစိုးနောင်သည်စားပွဲအောက်မှနေ၍ ညာခြေကိုဆန့်လိုက်သည်။ ကြားတွင်
စားပွဲခုံမျက်နှာပြင်ခံနေသောကြောင့် အောက်သို့ငုံ့ကြည့်လျှင်ပင် ခိုင်ကြူသင်းအနေဖြင့်ကိုစိုးနောင်ခြေဆန့်ထုတ်လိုက်သည်ကို မမြင်နိူင်။ စားပွဲ၏အနံက တစ်တောင်ထွာသာသာလောက်သာရှိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်တစ်ဖက်စားပွဲစွန်းနားတွင် ကပ်လျက်ဆိုသလိုရပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ သည်တော့စားပွဲအောက်မှ ဆန့်ထုတ်လိုက်သောကိုစိုးနောင်၏ခြေတောက်ထိပ်ဖက်ပိုင်းသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ခြေတောက်နှစ်ခုကြားသို့တန်းရောက်သည်။
ဒူးဆစ်အထက်တွင်ရှိနေသော စကပ်၏အနားစက ကိုစိုးနောင်၏ခြေကျင်းဝတ်
အထက်နားလောက်ကို ထိမိသည်။ကိုစိုးနောင် ဂွင်းတိုက်ပြတာကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် အပျိုပေါက်ကလေး မှာရင်ထဲမီးရထားဆယ်စင်းစက်ကုန်ဖွင့်ခုတ်မောင်းနေသလို တဒိန်းဒိန်းတဒိုင်းဒိုင်းခုန် သွားရသည်။
ကိုစိုးနောင်သည်မြသီတာအောင်ကိုလိုးစဉ်က ဝတ်ခဲ့သည့်ပုဆိုးကို မလဲသေးပဲဆက်ဝတ်ထားဆဲဖြစ်သည်။ ထိုပုဆိုးဖြင့်မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်မှစောက်ရည်ကြည်များကိုတို့သုတ်ပေးခဲ့တာအပီအပြင်မြင်ခဲ့ရသော ခိုင်ကြူသင်းမှာ ယခု ပုဆိုးပေါ်မှလီးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပြတာတွေ့ရသည်တွင် ယမ်းပုံမီးကျဆိုသလိုရမက်စိတ်တွေဟုန်းဟုန်းထလို့သွားလေတော့သည်။
အစိမ်းသက်သက်အပျိုပေါက်လေးဖြစ်၍သာတော်တော့သည်။ အတွေ့အကြုံ
အနည်းအကျဉ်းလောက်ရှိကာ အတန်လည်းရဲမည်ဆိုလျှင် တစ်ခါတည်းပွဲသိမ်းသွားနိူင် သည်။စကပ်အောက်နားစကိုထိမိသောလှုပ်ရှားမှုလေးသည် ခိုင်ကြူသင်းကို ကြက်သီးဖြန်းကနဲထသွားစေသည်။ စားပွဲခုံမျက်နှာပြင်ကြားခံနေသောကြောင့် ကိုစိုးနောင်ခြေဆန့်ထုတ်လိုက်သည်ကိုမမြင်ရသော်လည်း မိမိခြေတောက်နှစ်ခုကြားသို့ကိုစိုးနောင်ခြေတောက်ရောက်လာကြောင်းတော့ အလိုလိုနားလည်သိရှိသည်။
ထိုအချိန်မှာပင် ကိုစိုးနောင်ကဆန့်ထုတ်ထားသောခြေတောက်ကို အပေါ်သို့
ပင့်တင်လိုက်သည်။ သူ့ခြေတောက်သည်ခိုင်ကြူသင်း၏စကပ်လေးအောက်သို့ တိုးဝင်သွားသည်။ စကပ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် မိမိပေါင်ကြားထဲခြေတောက်အဖျားတိုးဝင်လာသည် ကိုအပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်း သိမိပြန်သည်။ ပေါင်ကြားကိုတိုးဝင်လာသောခြေတောက်အဖျား ဘယ်ဆီသို့ဦးတည်နေသည်ကိုလည်း အထွေအထူးစဉ်းစားစရာမလိုပေ။ပေါင်ခွကြားဆိုတာစောက်ပတ်ရှိသည့်နေရာ။ ပေါင်ကြားသို့ဝင်လာသောခြေတောက် အဖျားကစောက်ပတ်ကိုဦးတည်နေပေသည်။
------------------------------------------
------------------------------------------
နောက်ဆုံးတင်ထားသော ဖူးဇာတ်ကား (၁၀) ကား
နောက်ဆုံးတင်ထားသော ဖူးစာအုပ် (၁၀) အုပ်
ဆက်လက်ကြည့်ရူ့ရန် ကြုံရာကျဗန်း ပိုစ့်များ
No comments:
Post a Comment