မပြည့်ဝသောဆန္ဒ (ဖူးစာအုပ်)

ဖုန်းဆော့ဝဲ APP မရှိသေးလျှင် အပေါ်က ခလုပ် (သို့မဟုတ်) ဒီစာကို နှိပ်ပီး ဒေါင်းယူပါရန်

မလှရီတစ်ယောက် နေ့လည် ၁ နာရီလောက်က အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်လည် မြင်ယောင်ကာနေမိသည်..။ ဒီနား ခဏ…” ဆိုပြီး ထွက်သွားသော ကျော်ထူးတစ်ယောက် တော်တော်နှင့် ပြန်ပေါ်မလာ..။ မလှရီမှာတော့ ထမင်းပွဲ ပြင်ပြီး စောင့်နေသည်.။ ထမင်းစားရင်း သူ့ယောက်ျား ကိုသန့်စင် အကြောင်းကို သူ့ညီ ကျော်ထူးအား ပြောပြ တိုင်ပင်အုံးမည် ဟု စိတ်ကူးထားသည်..။ နာရီကြည့်ရင်း ကျော်ထူးအလာကို စောင့်မျှော်နေရာ တစ်နာရီသာ ထိုးသွားပြီး ခွေးကောင်လေးက ပေါ်မလာ..။ ထို့ကြောင့် စိတ်တိုတိုနှင့် ထွက်လာခဲ့သည်..။ မနေ့ညကမှ ရောက်လာသူဆိုတော့ ဘယ်သွားတတ်မှန်းလည်း မသိ..။ ထိုစဉ် စိတ်ကူးထဲ ဖြတ်ခနဲ အသိတစ်ခု ပေါ်လာသည်..။ မနီတို့ အရက်ဆိုင်များ ရှိလေမလားဟူသော အတွေးဖြင့် ဦးတည် ထွက်လာခဲ့သည်..။ သူ့ယောက်ျား ကိုသန့်စင်မှာ မနီညီမ ခင်သီတာနှင့် တိတ်တိတ်ပုံး ညားနေကြသည်..။ ခင်သီတာက မြို့သစ်မှာ သူ့အမေနှင့် အတူနေသည်..။ စောစောကတော့ အချောင်ကြံတာ ဖြစ်ပါလိမ့်မည်..။ ယခုတော့ တရားဝင် ပေါင်းသင်း နေထိုင်သည့် အဆင့်သို့ပင် ရောက်နေကြပြီ..။ ကိုသန့်စင်ကလည်း သူ့မိန်းမ မလှရီကို အကြောင်းစုံ ဖွင့်ပြောပြထားပြီး ဖြစ်သည်..။ ကြားကြားချင်းတော့ မလှရီ တစ်ယောက် မြွေပွေး အကိုက်ခံရသလို ဆတ်ဆတ်ခါ နာကျည်းခဲ့သည်..။ ကိုယ်ဝန်ပါ ရှိနေပြီဖြစ်၍ ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်တော့ပဲ မယားငယ် အဖြစ် တရားဝင် ယူရတော့မှာ ဖြစ်ကြောင်း ကိုသန့်စင်က ရှင်းပြသည်..။ မင်းတို့ မိသားစုကိုလညး် လုံးဝ ပစ်ထားမှာ မဟုတ်ကြောင်း..။ အစစအရာရာ ယခင်အတိုင်း ပြည့်စုံအောင် ထားမှာ ဖြစ်ကြောင်း အခုဟာက ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်တော့သည့် အဆင့်ရောက်နေသည့်အတွက် ယူရခြင်း ဖြစ်ကြောင်း မေတ္တာ ရပ်ခံ ရှင်းပြပါသည်..။ ခင်သီတာ ဆိုသည့် ကောင်မက ရပ်ကွက်မြောက်ထိပ် အရက်ဆိုင်က မနီ ၏ ညီမ အရင်း ဖြစ်ကြောင်းလည်း ပြောပြပါသည်..။ တစ်ပတ်လျင် ခင်သီတာဆီမှာ ၃ ည အိပ်လေ့ ရှိသည်..။ ထို့ကြောင့် ယနေ့ည ခင်သီတာဆီမှာ အိပ်မှာမို့ ကိုသန့်စင် အိမ် ပြန်မလာခြင်း ဖြစ်သည်..။ သူ့ညီ ကျော်ထူးမှာ သူ့အစ်ကိုအကြောင်း ဘာမှ သိပုံမရ..။ ထို့ကြောင့် ထမင်းစားရင်း ပြောပြမည်ဟု စိတ်ကူးထားရာ ကျော်ထူးပြန်မလာသဖြင့် သူ့အစ်ကို၏ မယားငယ် အစ်မတော်စပ်သော မနီ၏ အရက်ဆိုင်ကို ဖြတ်ခနဲ သတိရကာ ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်.။ မနီအရက်ဆိုင်ရောက်တော့ ဆိုင်ထဲတွင် လူရှင်းနေသည်..။ ဆိုင် အဝင်ပေါက် ညာဖက်ဘေး စားပွဲခုံပေါ်တွင်သောက်လက်စ အရက်ပုလင်း ၊မြင်းခွာရွက်သုတ် ပန်းကန်..၊ ကွမ်းယာထုတ် တစ်ထုတ် ၊ အားကစား ဂျာနယ်တစ်စောင် တို့ကို တွေ့ရသည်..။ ကျော်ထူး အိမ်က ထွက်သွားစဉ် လက်ထဲမှာ ဂျာနယ် တစ်စောင် ပါသွားသည်ကို မလှရီ သတိရမိသည်..။ ထို့ကြောင့် ဂျာနယ်ကို ကောက်ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်..။ သန့်စင် ဟု ရေးထိုးထားသည့် သူ့ယောကျ်ား လက်မှတ်ကို တွေ့ရသည်..။ သေချာပြီ…ကျော်ထူး ဒီဆိုင်ထဲမှာ ရောက်နေပြီ…။ သို့သော် လူကို မတွေ့ရ..။ ပြီးတော့ မနီ၏ အရိပ်အယောင်ကိုလည်း မတွေ့ရ..။ မလှရီ အပေါ်ထပ် ထပ်ခိုးပေါ်သို့ နားစွင့် ကြည့်သည်..။ ထပ်ခိုးပေါ်မှ လှုပ်ရှားသံ သဲ့သဲ့ ကြားနေရသည်..။ မလှရီလည်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ ထပ်ခိုးပေါ်သို့ တိတ်တဆိတ် တက်လာခဲ့သည်..။ သေချာသွားပြီ..။ လှေခါးခြေရင်းမှာ ကျော်ထူး ဖိနပ်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ ခြေသံလုံလုံဖြင့် လှေခါးပေါ် တက်လာလိုက်သည်..။ တဖြည်းဖြည်း အသံတွေကို ပိုမို ကြားလာရသည်..။ အခန်းတံခါးကို ပိတ်ထားသည်..။ အခန်းမှာ ထရံကာ ဖြစ်၍ ချောင်းကြည့်စရာ အပေါက်တွေ ရှာရန် မခက်လှ..။ မလှရီလည်း ခဲတံလုံးလောက်ရှိသော ထရံပေါက်မှ အတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။ မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြီးက မလှရီကို အကြီးအကျယ် တုန်လှုပ်ချောက်ချား သွားစေသည်..။ “ အမလေးလေး…..မနီ နဲ့ ကျော်ထူးတို့ လိုးနေကြတာ ပါလား…….”မလှရီ တစ်ယောက် ထရံပေါက်မှ ချောင်းကြည့်ရင်း စိတ်ထဲက ဘုရားတမိသည်…။ နို့စို့ ကလေးငယ်က သူတို့နှင့် မလှမ်းမကမ်းမှာ နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်မောကျနေရှာသည်..။ မနီက အောက်ကနေ သူမရဲ့ ဒူးနှစ်လုံးကို ထောင်ကာ ပေါင်ကြီးတွေ ဖြဲကားပေးထားရာ ကျော်ထူးက အထက်မှနေ တက်မှောက်ရင်း ဖင်ကြီး ကြွကာ ကြွကာ ဖြင့် ဆောင့်လိုးနေသည်.။ ဆောင့်ချက်တိုင်း ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ ကျောကြီးက သိသာ ထင်ရှားစွာ ရှုံ့ခွက်ဝင်သွားကာ အသားပြင်တွေ က လှုပ်ရှားနေသည်..။ မုန်ထနေသော ဝက်သိုးကြီး တစ်ကောင်အလား အသဲအသန် အရူးအမူး ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေပါတော့သည်..။ မနီကလညး် အောက်ကနေ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးတွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားလျက် သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပြီး အားရပါးရ ခံကာနေသည်.။ လိုးသူနှင့် ခံသူ အပေးအယူမျှလျက် လိုးခြင်းအမှု ပြုနေကြသည်မှာ အားရစရာ ကြက်သီးထစရာကြီး ဖြစ်နေပါတော့သည်..။ မလှရီ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ စစ်ခနဲ ကျင်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ကြီး တစ်အုံလုံး တင်းမာ ခုံးကြွလာသည်..။ ဖွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်….ပလွတ်….ဗြစ်…….ပလစ်……….ဖွတ်……”“ အား….အား……အ….အမေ့….အ…..အား…အမလေး..လေး…..အား…အီး…ကောင်း…လိုက်တာ….ကွယ်….အ…အမေ့….အား….ရှီး….ကျွတ်..ကျွတ်….အို..အိုး…အိ…………..အ.”ကျော်ထူးက အရှိန်အဟုန် ပြင်းထန်စွာ ဒလစပ် ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေသလို မနီကလည်း တအီးအီး တအားအားဖြင့် မြည်တမ်းလျက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ကော့ကော့ခံလျက် နေသည်..။ “ မမ…..““ ဟင်….”“ ကောင်းလား…..မမ…”“ အမလေးကာင်းလိုက်တာ..မောင်ရယ်….ပြောမပြတတ်အောင်ကို ကောင်းတာ….မမဖြင့် ဒီလောက်တောင် လိုးတတ် လိုးနိုင်လိမ့်မယ်လို့ တကယ် မထင်ဘူး…..”မနီစကားဆုံးသည်နှင့် ကျော်ထူးက ဆောင့်သည့် အရှိန်ကို ဗြုန်းခနဲ ရပ်ပစ်လိုက်ပြီး… သူ့ဖင်ကြီးကို ကြွ၍ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှ ဆွဲနှုတ်လိုက်သည်..။ “ ဟင်…ဒီမှာ တအားကောင်းနေတာ…ဘာ….ဘာ လုပ်တာလဲ….မောင်လေး….ရဲ့….အီး….ဟင့်…ဟင့်…”မနီက ဇောကြွနေသော အသံကြီးဖြင့် ပျာပျာသလဲ မေးသည်..။ ပြီးတော့ သူမ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဖြင့် ကျော်ထူးခါးကို လှမ်းပြီး ဆွဲချိတ်ထားလိုက်သည်..။ ကျော်ထူးက သူ့ကိုယ်ကြီးကို ကုန်းထရင်း…“ ခဏလေး ဖယ်ပေးပါ အုံး ….မမရ…ပုံစံ တစ်မျိုး ပြောင်းချင်လို့ပါ……..”ဒီတော့မှ မနီက ချိတ်ထားသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဖြေပေးလိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီး ကျွတ်သွားသော အခါ မနီစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ အနည်းငယ် ပြဲဟလျက် အတွင်းသားနုနုတွေက ရွစိရွစိ လှုပ်လျက် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်..။ ကျော်ထူးက ဘေးတွင် ပုံထားသော သူ့ပုဆိုးကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး မနီကို ကျောပေးကာ မတ်တတ်ရပ်လျက် လီးတန်ကြီးတွင် စိုရွှဲ ပေပွနေသော စောက်ရည်တွေကို သုတ်ပစ်လိုက်သည်..။ မနီ စောစောက တစ်ချီပြီးသွားကြောင်း ကျော်ထူး သိလိုက်သည်..။ သူက တစ်ချီမှ မပြီးသေး..။ ယခု ပေပွနေသော အရေတွေမှာ မနီစောက်ခေါင်းထဲက ပန်းထွက်ခဲ့သော သုတ်ရေတွေ ဖြစ်သည်..။ ကျော်ထူးက မနီကို ကျောပေးပြီး မတ်တတ် ရပ်နေသဖြင့် ချောင်းကြည့်နေသော မလှရီနှင့် လီးတန်ကြီးမှာ ထရံ တစ်ချပ်သာ ခြားသည်..။ ကျော်ထူးပေါင်ကြားက လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို နီးနီးကပ်ကပ် မြင်လိုက်ရသောအခါ မလှရီ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ ရမ္မက်သွေးတွေမှာ ပူလောင် ပွက်ထ လာတော့သည်..။ လီးတန်ကြီးမှာ နည်းတဲ့ဟာကြီး မဟုတ်…။ အတုတ်က သူမ လက်တစ်ဆုပ် မမိနိုင်လောက်အောင် ..ရှိပြီး…အရှည်မှာလညး် သူမ လက်တစ်ထွာပင် မကလောက်…။ ဒစ်ကြီးကလည်း ပြဲအာလန်နေသည်..။ ဒစ်ဆံပြဲပြဲကြီးက နီညိုရောင်သန်းကာ တင်းရင်း ဝင်းပြောင်နေသည်..။ လီးတန်ကြီးကို ယှက်သန်းထားသော သွေးကြောကြီးတွေက ဖုဖောင်းနေပြီး အကြော အပြိုင်းပြိုင်း ထကာ တောင်မတ်ကော့တက်နေသည်..။ မလှရီ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားနေသည်..။ အသက်ရှူသံတွေလည်း မြန်ဆန်နေသည်..။ ဖြစ်နိုင်လျင် အခန်းထဲ ပြေးဝင်ပြီး ကျော်ထူးလက်ကို ဆွဲကာ အိမ်သို့ ခေါ်သွားလိုက်ပြီး သူမကိုသာ တက်လိုးခိုင်းလိုက်ချင်သည်..။ အခုတော့ ထမီကို လှန်ပြီး သူမပေါင်ကြားမှ ဖောင်းကြွရွထနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဝါးနှင့် ဖိပွတ်လိုက်ရပါတော့သည်..။ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးက မာတင်း ခုံးထနေပြီး စောက်ရေတွေကလညး် ဘုံဘိုင်ခေါင်းမှ ရေကျထားသလို တစက်စက်နှင့် ယိုစီး စိမ့်ထွက်ကျနေသည်..။ ကျော်ထူးက မနီဖက် ပြန်လှည့်သွားရာ မလှရီကို ကျောပေးလျက် အနေအထား ဖြစ်သွားရပြန်သည်..။ “ ကဲ….မမ…ထ….”ကျော်ထူးက မတ်တတ်ရပ်ရင်း မနီထံ သူ့လက်ကို လှမ်းလိုက်သည်..။ မနီက ကျော်ထူးလက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး ထလိုက်သည်..။ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်မိသော အခါ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကျစ်နေအောင် ဖက်ထားလိုက်ကြသည်..။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့အပ်ကာ စုတ်နမ်းကြသည်..။ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေကြသည်မှာ အတော်လေး ကြာသည်..။ ကျော်ထူးလက်တွေက မနီ၏ ဖင်ဆုံထွားထွားအိအိကြီးကို တအားနဲ့ပင် ဆုပ်ချေပွတ်နယ်နေသလို မနီလက်တွေကလည်း ကျော်ထူးကျောပြင်ကြီးကို အားမလိုအားမရဖြစ်နေသလို ပွတ်သပ်လိုက် ဆွဲကုတ်လိုက် ရွရွလေး ပွတ်သပ်ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေသည်..။ ကျော်ထူးလီးတန်တုတ်တုတ်နွေးနွေးကြီးက မနီ၏ မာန်ဖီခုံးထနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ဖိထောက်ထားသည်..။ ကျော်ထူးက သူ့လျှာကို မနီပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်.။ မနီကလညး် အဆင်သင့်ပင် ခပ်မြှင်းမြှင်းလေး ဆွဲစုပ်ပေးရင်း သူမ၏ လျှာဖြင့် ပြန်လှန် ပွတ်တိုက်ပေးနေသည်..။ ကျော်ထူးက နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ပြီး…“ မမ…လေးဖက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးနော်….”“ အမလေး…ဘုရား ဘုရား…ဖင်…ဖင်လိုးမလို့လား….ဟင်…….”“ အား..ဟား ဟား…..မဟုတ်ပါဘူး…မမရဲ့…စောက်ဖုတ် ပဲလိုးမှာပါ…မမကလဲ….”“ သိနိုင်ဘူးလေတော်….စောက်ဖုတ်တောင် ဒီလောက် အီစလံဝေနေအောင် ခံနေရတာ….တော့လီးကြီးနဲ့ ဖင်များ လိုးလိုက်ရင် ကွဲပြဲ စုတ်ပြတ်သွားမှာ ကြောက်လို့ တော်ရေ့….”မနီက ကျော်ထူးအလိုကျ လေးဖက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်..။ တတောင်ဆစ် နှစ်ဖက်က အိပ်ယာပေါ် ထောက်ထားပြီး ခါးလေးကို ညွှတ်လျက် ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးထားရာ စွင့်ကားလွန်းလှသော ဝိုင်းဝိုင်းအိအိ ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာမှာ ကျော်ထူး ရမ္မက်မီးလျှံကို တဝုန်းဝုန်း တောက်လောင်စေသည်..။ ကျော်ထူးက စွင့်စွင့်ကားကား ဝင့်ဝင့်ကြွားကြွား ရှိလွန်းလှသော ဖင်ဆုံကြီးနောက်တွင် ဒူးထောက်လျက် မုဆိုးထိုင် ထိုင်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် သူ့လီးတန် တုတ်တုတ်ကြီးကို လက်နှင့် ကိုင်လျက် ပူနွေးနူးညံ့သော စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြီးထဲသို့ တေ့မြှုပ်ထားလိုက်သည်..။ “ မမ…““ ဟင်….ဘာလဲ….လို့……..”“ မနေ့…က ထွက်တာ…၃၅ နော်…….”“ အင်း…..”“ ၃၅ ဆိုတော့ အင်္ဂါ ကြာသာပတေး စ..ဖ..ပေါ့နော်……..”“ ဟုတ်ပါတယ်…လို့ ဆိုနေ…”မနီအသံက ရမ္မက်ဇောတွေ ထန်နေပြီး စိတ်မရှည်တော့ဟန် ပေါ်လွင်နေသည်..။ “ အဲဒီ …စဖ ဆိုတာ ဘာလဲ…ဟင်……”“ အဲဒါ….အဲဒါ……သိပလား….အဲဒါ….ဟဲ့…တဏှာရူးလေးရဲ့….မနီက ပါးစပ်ကလညး် ပြော သူမ ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း နောက်သို့ ပစ်ပစ်ကော့တွန်းပေးလိုက်သည်..။ ထိုအခါ ဒစ်ဆံပြဲပြဲကြီးက စောက်ခေါင်းအတွင်းသားနုနုတွေ ထဲသို့ နစ်ဝင်သွားသည်..။ “ အဲဒီ စ ဖ ကို လှန်ထိုးရင် ဘာလဲ ဟင်…မမ…”“ ..ဖွတ်…စွတ် …ပေါ့ဟာ……….ကဲ…ကဲ…..”မနီက ဒေါဖောင်းနေသံနှင့် ပြောရင်း သူမဖင်ဆုံကြီးကို နောက်သို့ ဆတ်ခနဲ ပစ်တွန်းဖိကော့ လိုက်ပြန်သည်..။ ၈ လက်မခန့် ရှည်သော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးမှာ ၃ လက်မလောက် နစ်ဝင်သွားပြန်သည်.။ “ မောင်လေးတို့ လိုးပြီးရင် အဲဒီ ဂဏန်း ထိုးရအောင် နော်…မမ…..”“ အင်းပါ…ဟဲ့….ဒီမှာ စောက်ဖုတ်ကြီး တစ်ခုလုံး လှိုက်ယားထနေပြီ…ကြာရင် ပွင့်ကန်ထွက်တော့မယ်….အဟင့်ဟင့်..အီး….အိ…အင့်…….”မနီတစ်ယောက် အလိုးခံချင်စိတ်တွေ က ငယ်ထိပ်ထိ တက်နေပြီ ဖြစ်၍ ငိုသံပါကြီးနှင့် ပြောလိုက်သည်..။ သည်တော့မှ ကျော်ထူးက မနီ ခါးသွယ်သွယ်လေးကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဖက်ကာ သူ့လီးတန်ကြီးကို အဆုံးတိုင် ဝင်သွားအောင် ဖိသွင်းချလိုက်ပါတော့သည်..။ ဗြစ်……ဘွတ်….ပြစ်……..ပလွတ်….ဖွတ်……ဗြိ…….ဗြစ်…..အီး……အိ..အိ….အား……..အင်း…..အမေ့…….အို့…..အ……..အမေ့……အင့်…..ကျွတ်…ကျွတ်…အိုး….”မနီတစ်ယောက် ခေါင်းနှင့် မွေ့ယာခင်း ထိလျက် ပါးစပ်လေး ပွင့်ဟကာ အားရကျေနပ်စထိုအခိုက်မှာပင် မလှရီတစ်ယောက် ချောင်းကြည့်နေရာမှ ခြေသံလုံစွာနှင့် ဆုတ်ခွာလာခဲ့ပါသည်..။ လက်ထဲမှာ ငွေတစ်သောင်းခွဲ ရှိသည်..။ “ ဖွတ်..စွတ်…” တစ်ပေါက်ထဲ အောချလိုက်မည်..ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ အောက်ထပ်ရောက်သောအခါ မလှရီ ကျော်ထူး၏ လက်ကျန်အရက်များကို လက်နှစ်လုံးစာလောက် ချန်ခဲ့ပြီး အကုန်မော့သောက်လာခဲ့သည်..။ အိမ်ပြန်ပြီး ငွေတစ်သောင်းခွဲ ယူသည်..။ ပြီးတော့ လက်ခွဲဒိုင် ခင်မာရီထံသွားပြီး ၅၃ တစ်ပေါက်ထဲ ထိုးချလိုက်သည်..။စိတ်ထဲကလည်း ဤအတိုင်း ကြုံးဝါးလိုက်သည်..။“ ပေါက်လိုက်စမ်းဟယ်….ဖွတ် စွပ်….ဖွတ်စွပ်……” ကျော်ထူးကို စောင့်ရင်း ၄ နာရီခွဲသွားသည်..။ မကြာမီ မျက်စောင်းထိုး နှစ်အိမ်ကျော်မှ စက်ချုပ်သမ အုပ်စု၏ ၅၃ တဲ့ဟေ့….ဟူသော အသံကို ကျယ်လောင်စွာ ကြားလိုက်ရသည်..။ တဒင်္ဂ အတွင်း မလှရီ နှလုံးသွေး တွေ ရပ်တန့်သွားမတတ် ဖြစ်သွားရတော့သည်..။မလှရီတစ်ယောက် သနပ်ခါး လိမ်းရင်း နေ့လည်က အကြောင်းကို ပြန်ပြောင်း စဉ်းစားမိရာမှ ကျော်ထူးကို ခေါ်ပြီး ငွေသွားထုတ်ရန် အိမ်ပေါ်ထပ်သို့ ထမီရင်လျားကြီးဖြင့် တက်လာခဲ့သည်..။ ကျော်ထူးအကြောင်းကို ကောင်းကောင်းကြီး သိခဲ့ပြီမို့ အနာဂတ်အတွက် စီမံကိန်းတွေ ချလျက် ရှိသည်..။ ကျော်ထူးအခန်းနား ရောက်သောအခါ တံခါးစေ့ထားသည်ကို တွေ့ရသည်..။ တံခါးက လက်တစ်လုံးခန့် ဟနေသည်..။ ထိုဟနေသော နေရာမှ အတွင်းသို့ အသာချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။ သဲထိတ်ရင်ဖို မြင်ကွင်းကြီးကို ဒုတိယအကြိမ် မြင်လိုက်ရပြန်သည်..။ ကျော်ထူးတစ်ယောက် ခုတင်စောင်းတွင် ခြေတွဲလောင်း ချကာ ပုဆိုးကို ပင့်လှန်လျက် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲပြီး ဆေးလိမ်းနေသည်..။ အခန်းပေါက်ဖက်ကို မျက်နှာမူထားသဖြင့် ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကို အထင်းသား မြင်နေရသည်..။ ကျော်ထူးက ဘယ်ဖက်ဘေးတွင် ချထားသော ဆေးပုလင်းထဲမှ ဆေးစက်များကို ညာဖက်လက်ဖဝါးထဲ ထည့်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက်ဝယ် ပေါင်ကြားထဲက လီးတန်ကြီးမှာ အထက်သို့ ကော့ထောင်လျက် တောင်မတ်နေသည်..။ သွေးကြောကြီးတွေက ဖုဖောင်းပြီး လီးတန်ကြီးကို ဖုံးအုပ်ထားသော အရေပြားများမှာ အရစ်အရစ်တွေ ထလျက်ရှိနေသည်..။ ဒစ်ဆံပြဲပြဲကြီးက နီညိုရောင်သမ်းနေပြီး ဆေးဆီလိမ်းထားသဖြင့် ဝင်းပြောင်တင်းကားနေသည်..။ မြင်ရုံနှင့် တုတ်ခိုင်မာကျောမည့်လီးတန်ကြီးမှန်း မလှရီ အကဲခတ်မိသည်..။ လီးတန် အတုတ်မှာ ၇ လက်မခန့်ရှိပြီး အရှည်က ၈ လက်မခန့် ရှိရာ အလွန်ရှားပါးသော စံချိန်မီ လီးကြီး ဖြစ်နေပါတော့သည်..။ လီးတန်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း မလှရီ စိတ်တွေ ထကြွလာသည်..။ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှလည်း လှိုက်လှိုက်ပြီး ယားကြွလာသည်..။ ဟိုနေရာ ဒီနေရာက ဒိတ်ခနဲ ဒိတ်ခနဲ လှုပ်လှုပ်သွားသည်..။ ကျော်ထူးက ညာလက်ဖဝါးထဲရှိ ဆေးဆီများဖြင့် တောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို နှံ့စပ်အောင် သုတ်လိမ်းလိုက်သည်..။ ထို့နောက် အထက်သို့ ကော့ထောင်နေသော လီးတန်ကြီးကို အောက်သို့ ဖိဖိဆွဲချသည်..။ ထိုသို့ ဆွဲချလိုက်တိုင်း ဒစ်ဆံပြဲပြဲကြီးမှာ တင်းခနဲ တင်းခနဲ အစ်အစ်ထွက်သွားသည်..။ မလှရီ စောက်ခေါင်းထဲ ကျင်ခနဲ စစ်ခနဲ ဖြစ်သွားရပြီး စောက်ရေတွေ စိမ့်ထွက်ယိုစီးကျလာတော့သည်…။ ထမီကို မ လှန်လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ်သွင်းကာ ထိုးဆွမွှေနှောက်လိုက်သည်..။ ကျော်ထူးက လီးတန်ကြီးကို လက်ဖဝါးနှင့် လိမ်ပြီ ဆွဲဆွဲဆန့်သည်..။ ပြီးတော့ ဂွင်းတိုက်သလို ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ပေးပြန်သည်..။ ဒီမျှ အဖိုးတန် အမျိုးမှန်သော လီးတန်ကြီးကို မနီဆိုတဲ့ ကောင်မနှင့် မပတ်သက်စေချင်တော့..။ ခံချင်းခံ သူမသာ အားရအောင် ခံမည်..။ ကျော်ထူးသည် သူမယောက်ျား ကိုသန့်စင်၏ ညီအရင်းခေါက်ခေါက် ဖြစ်သည်..။ ထို့ကြောင့် သူမသာလျင် ပိုင်ဆိုင်ထိုက်သည်ဟု ယတိပြတ် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ မလှရီက အခန်းတံခါးကို အသာဆွဲဖွင့်လိုက်သည်..။ အသံကြားသဖြင့် ဗြုန်းခနဲ ကြည့်လိုက်ရာ အခန်းထဲ ဝင်လာသော မလှရီကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ တဒင်္ဂအတွင်း ကျော်ထူး တစ်ယောက် ဖွတ်မေ့ ပုတတ်မေ့ မေ့သွားရသည်.။ မလှရီက အခန်းတံခါးကို ဂျက်ထိုးပိတ်လိုက်ပြီး ကျော်ထူးဆီသို့ တရွေ့ရွေ့ လျှောက်လာသည်..။ ကျော်ထူးကလည်း လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကြောင်ကြည့်နေသည်..။ ပြီးတော့ မှ ဗြုန်းခနဲ ပုဆိုးဖြင့် ဖုံးလိုက်သည်..။ မလှရီက ပလပ်စတစ်ခုံတစ်ခုံကို ဆွဲယူပြီး ကျော်ထူးနှင့် တစ်ပေခန့်အကွာတွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လိုက်သည်..။ “ မင်း….ဒါဘာလုပ်နေတာလဲ……..ဟင်…”“ ဟို..ဟို….ဆေး….ဆေး လိမ်းနေတာပါ…မမ……”“ ဘာဖြစ်လို့လဲ…..” ဆီး……..ဆီး အောင့်နေလို့ပါ……”ဟွန်း….တဏှာရူးလေး….မသိရင်ခက်မယ်….ဟိုကောင်မ မနီကို လိုးဖို့ မဟုတ်လား…”“ ဗျာ…..”ကျော်ထူး မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးဖြင့် ဗျာ ခနဲ အာမေဋိတ်သံကြီး ထွက်သွားသည်..။ “ အခုမှ ဗျာ မနေနဲ့…၊ ဟေ့ကောင်…..နင်နဲ့ မိနီနဲ့ လိုးနေကြတာ…ငါ့မျက်စိနဲ့ တပ်အပ် တွေ့ခဲ့ရတာ….သိရဲ့လား…..ဟင်း…..”“ ဟို…..ဟိုု….ဘယ်….ဘယ်တုန်းက..လဲ…မမ..“ နေ့ လည်တုန်းကလေ…..မိနီအရက်ဆိုင် ထပ်ခိုးပေါ်မှာ..နင်တို့နှစ်ယောက် လိုးနေကြတာ…ဟောဒီ မျက်စိကြီးနဲ့ တပ်အပ်မြင်ခဲ့တာ….သိပလား…”မလှရီက သူမမျက်စိကို လက်ညှိုးနဲ့ နောက်ပြန်ထိုးပြရင်း ကြိမ်းသည်..။ ထို့နောက် စကားဆက်ပြန်သည်..။ “ ဒီကဖြင့် မလာ.မလာ နဲ့ စိတ်ပူနေလိုက်ရတာ…၊ မနေနိုင်တော့လို့ လိုက်ရှာတော့ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ…ဒင်းတို့နှစ်ယောက်ကို ပင်ပင်းတိုးတော့တာပဲ….အစ်ကိုတင် ဂြိုဟ်မွှေရုံ မကဘူး…၊ ညီကိုပါ …အလွတ်မပေးပဲ ဂြိုဟ်မွှေတဲ့ ကောင်မ….”“ ဟို…….ဟို….အစ်ကိုကြီးနဲ့ မနီနဲ့က ဖြစ်နေကြတာလား….မမ…….”“ အေး….ဒီကောင်မ နဲ့ ဖြစ်မဖြစ်တော့ မသိဘူး….၊ သူ့ညီမအရင်း ခင်သီတာကတော့ နင့်အစ်ကိုရဲ့ မယားငယ် ဖြစ်နေပြီ…။ ဒီည ပြန်မလာတာက အဲဒီ မယားငယ် မ ဆီ သွားအိပ်တာလေ…၊ တစ်ပတ်ကို ၃ ရက်လောက်က အဲဒီ မယားငယ်မ ဆီ သွားနေရတာလေ…..”“ ဟုတ်ကော ….ဟုတ်ရဲ့လား….မမရာ….အစ်ကိုကြီးက လူးအေး လူမှန်ပါ……”“ ဟား…ဟား…..ရီစရာကောင်းလိုက်တာ…လူအေး လူမှန်တဲ့…ဟာ ဟ….အဲဒီ မယားငယ်နဲ့…တော့အစ်ကိုကြီး နဲ့ ညားနေတာ…ကလေးတောင် မကြာခင် မွေးတော့မှာ…သိရဲ့လား……ဟွန်း…..”“ ဟုတ်ရဲ့လား…မမရာ……..”“ ငါ…နင့်ကို လက်တွေ့ပြရမလားဟင်…ကျော်ထူး……”မလှရီအသံထဲမှာ နာကျည်းဝမ်းနည်းသံတွေ အပြည့်ပါနေသည်..။ ထမီရင်လျားအတွင်းမှ မို့မောက် တင်းအယ် ဖောင်းကားနေသော နို့အုံကြီး နှစ်မွှာက ဒေါသကြောင့်လား ၊ရမ္မက်ကြောင့်လားမသိ..သိသာထင်ရှားစွာ နိမ့်ချီမြင့်ချီ လှုပ်နေသည်..။ “ မိန်းမ လိုးစရာ…ဒီလောက်တောင် ရှားရသလား…ဟယ်……ဒီကောင်မကိုမှ သွားလိုးရတယ်…လို့….နှာဗူးလေး…ရဲ့….” ဟို…ဟို…မထင်…မထင်မှတ်ပဲ…ဖြစ်သွားတာပါ…မမရယ်…..တကယ်…တကယ်ပြောတာပါ…”“ အဲဒီ ကောင်မက …ငါ့ထက် အပြန်တစ်ရာ သာနေလို့လား..ဟင်…..ကျော်ထူး….”မလှရီက ပြောပြောဆိုဆို ရင်လျားထားသော ထမီကို ဖြေချလိုက်သည်..။ ဝင်းဝင်းမွတ်မွတ် နုနုထွတ်ထွတ် တင်းရင်ပြည့်ဖြိုးလှသော နို့အုံလှလှကြီး နှစ်မွှာက ဘွားခနဲ ပေါ်လာသည်..။ လှလိုက်သည့် ရင်သားနှစ်မွှာ..။ ပြည့်တင်းဝင်းမွှတ်နေသည်..။ ဖြူဝင်းနေသော နို့အုံတဝိုက်တွင် သွေးကြောစိမ်းစိမ်းကြီးတွေက ယှက်ဖြာနေကြသည်..။ လုံးဝန်းမို့မောက်ပြီး အထက်သို့ ကော့ချွန်နေသည်..။ နို့စို့ကလေးငယ် ရှိသောကြောင့်သာ မနီနို့အုံကြီးက တင်းနေပုံရသည်..။ ကလေးငယ် မရှိသော မလှရီ နို့အုံကြီးက မနီ နို့ထက်ပင် ပြည့်တင်းဝင်းမှဲ့နေပါတော့သည်..။ ကျော်ထူးက မလှရီ၏ လှပပြည့်ဖြိုးသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ရမ္မက်မျက်လုံးတို့ဖြင့် စိမ်းစိမ်းကြီး ကြည့်ရင်း …ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်ကာ အာခေါင်တွေ ခြောက်လာသည်..။ “ ဒါက…နို့….ဟောဒီမယ်…စောက်ဖုတ် ကိုကြည့်အုံး….နင့်ဟာမထက် …သာပါတယ်…နော်….မအေလိုးလေး……..ရဲ့……”မလှရီက ပလပ်စတစ် ခုံပေါ်ထိုင်နေရာမှ မတ်တတ် ထရပ်လိုက်ပြီး ထမီကို ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ပြန်ထိုင်လိုက်သည်..။ ပေါင်တံဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးတွေကို အနည်းငယ် ဖြဲကာ သူမပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရှေ့သို့ ကော့ပြလိုက်သည်..။ ဆီးခုံ ဝင်းဝင်းကြီးအောက်ရှိ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ အလွန်တင့်တယ်လှပနေသည်..။ စောက်မွှေးဟူ၍ တစ်ပင်မျှပင် မရှိပဲ…ရှင်းပြောင် ဝင်းစက်နေသည်..။ အငုတ်ပါ မရှိသည်မို့ စောက်မွှေးတွေက လုံးလုံးမပေါက်တာပဲလား ၊ နှုတ်ပစ်တာပဲလားတော့ မသိ…။ ကြည့်နေရင်း ကျော်ထူး သရေများပင် ထွက်ကျလာမတတ်…၊ ဂလုခနဲ တံတွေးမျိုချပစ်လိုက်ရသည်..။ ထူထဲသော နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်မွှာက သပြေညိုရောင် သမ်းနေသည်..။ ကျန်စောက်ဖုတ်အုံတပြင်လုံးမှာမူ ဆီသုတ်ထားသလား ထင်မှတ်ရလောက်အောင် ဝင်းဝါ အိစက် ပြောင်လက်နေပါသည်..။ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ သန့်ရှင်းလတ်ဆတ်လွန်းလှသည်..။ ကဲ…..ဘယ့်နှယ်လဲ….နင့်ဟာမ စောက်ဖုတ်နဲ့ ငါ့စောက်ဖုတ်…ဘယ်ဟာက ပိုလှသလဲ…ပြောလေ….” မမ…မမစောက်ဖုတ်က ပိုလှတယ်..ဗျ….အဟီး…..”“ ဘာ…ဟီးဟီးလဲ….ဒါနဲ့များ မမေးမစမ်း…ဟိုဟာမကို သွားလို့ရတယ်…လို့….ပြောလိုက်ရရင်…မကောင်းပဲ ရှိတော့မယ်…““ ကြောက်လို့….”“ ဘာကြောက်တာလဲ…..ဟိုဟာမကိုတော့ မကြောက်ဖူးလား….နင့်ကို ဖမ်းထားမှာ…သိရဲ့လား…….ကဲ…ကြိုက်ရဲ့လား…..မမ စောက်ဖုတ်ကို……..”“ အဟီး….ကြိုက်တယ်…..“ ဒါတောင် …နင်က ဒီစောက်ဖုတ်ကို မလိုးပဲ…ဟိုဟာမ စောက်ဖုတ်ကို ဘာကြောင့် စည်းကျော်ပြီး လိုးရတာလဲ…ဟင်….”“ ဟို…ဟို…အစ်ကို့ မိန်းမမို့…ကြောက်လို့…မမရဲ့…““ နင့်အစ်ကိုက ငါ့ကိုပစ်ပြီး…မယားငယ် ယူထားတာလေ…အဲဒါ ..တရားသလား…..”“ ဟင့်အင်း….မတရားပါဘူး…မမ……”“ နင်ကရော…အခု…ငါ့ကို မချစ်နိုင်ဘူးလား……”“ ချစ်….ချစ်ပါတယ်…..မမ…ဒါပေမယ့်..အစ်ကို့မိန်းမဆိုတော့…..ကြောက်တယ်….ဗျ…”“ ချစ်ရင် မကြောက်နဲ့….ကြောက်ရင်..မချစ်နဲ့…သေနာလေးရဲ့……”ကျော်ထူးကို ..ကိုသန့်စင် ညီမဟုတ်လားဟု မနီက မေးပုံနှင့် သူ့အရက်ပုလင်းထဲက အရက်များ ဖင်ကပ်မျှသာ ကျန်ရစ်ခဲ့ပုံကို အခုမှ ကျော်ထူး သဘောပေါက်သွားလေသည်..။ သူ့အစ်ကိုမိန်းမ မလှရီကိုလည်း အရမ်းသနားသွားသည်..။ မလှရီ၏ အချစ်ကွက်လပ်ကို တာဝန်ကျေအောင် ဖြည့်ဆီးပေးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပါသည်..။ ခုတင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး မလှရီ လက်မောင်းအိအိကြီးများကို ပွေ့ကိုင်လိုက်ပြီး ဆွဲယူလိုုက်သည်..။ မျက်နှာချင်းဆို်င် ဖြစ်သွားသောအခါ သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်..။ မလှရီက လက်နှစ်ဖက်ဆန့်တန်းပြီး ကျော်ထူးလည်ပင်းကို တင်းတင်း သိုင်းဖက်လိုက်သည်..။ ကျော်ထူးလက်နှစ်ဖက်ကလည်း မလှရီ၏ ခါးလေးကို သိုင်းဖက်ဆွဲညှစ်လိုက်သည်..။ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း ထိကပ်သွားသည်..။ မွတ်သိပ်ပြင်းပြစွာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ကြသည်..။ နှုတ်ခမ်းစုပ်နေရင်းကပင် ကျော်ထူးလက်တွေက မလှရီ၏ ပြည့်ဖြိုးထွားကားလှသော ဖင်သားဆိုင်တင်းတင်းအိအိကြီးကို အထပ်ထပ်အခါခါ ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးနေသည်.။ ပူနွေးမာကျောသော လီးတန်ကြီးက ဖောင်းတင်းဝင်းအိနေသော ဆီးခုံမို့မို့ကြီးကို ဖိထောက်ထားသည်..။ နှစ်ယောက်စလုံး ရမ္မက်သွေးတွေ ဆူပွက်ထလာနေသည်..။ ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာသည်..။ အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်လာသည်..။ မလှရီလက်တွေက ကျော်ထူး လီးတန်နွေးနွေးကြီးကို ဆုပ်ညှစ်ပွတ်ဆွပေးနေသလို ကျော်ထူးလက်တွေကလည်း မလှရီ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးကို ဖိပွတ်ကုတ်ဆွပေးနေသည်..။ ထို့နောက် စောက်ခေါင်းအတွင်း လက်ညိုှးကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ဝေ့ကာဝိုက်ကာ မွှေဆွသွင်းနှုတ်ပေးနေပြန်သည်..။ “ ပြွတ်….ပြွတ်…..ပလပ်……ပျစ်……..ပြွတ်….”စောက်ရေတွေက စိုရွှဲအိုင်ထွန်းနေပြီမို့ မွှေဆွသွင်းနှုတ် လုပ်ပေးတိုင်း တပြွတ်ပြွတ်..အသံတွေက ထွက်ပေါ်နေသည်..။ ဟင်း………. မလှရီ သက်ပြင်းရှည်ကြီး တစ်ချက်ချလိုက်ရင်း…..“ မောင်…..မောင်လေးရယ်….မ…မနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်….လုပ်…….လုပ်ပါတော့်နော်……”ကျော်ထူးက မလှရီကိုယ်ကို ညင်သာစွာ တစ်ပတ်လှည့်လိုက်ပြီး ခုတင်စောင်းပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်..။ ပြီး ခုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် လှဲသိပ်ပေးလိုက်သည်..။ ဖြူဖွေးတုတ်ခိုင်သော ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ချောင်းက အောက်သို့ တွဲလောင်းကျနေပြီး ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ အထက်သို့ ပြူးပြူးကြီး ကန်ထွက်လာသည်..။ ကျော်ထူးက ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အနည်းငယ် ဖြဲပေးလိုက်ရာ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ အနည်းငယ် ပြဲဟ လာသည်..။ နုထွေးနီမြန်းသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက တလှုပ်လှုပ်တရွရွဖြစ်ကာ စောက်ရေကြည်တို့ဖြင့် ဝင်းလက်နေသည်..။ ကျော်ထူးက ပြဲဟနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ သူ့ဒစ်ဆံပြဲပြဲကြီးကို ဖိနှစ်သွင်းထည့်လိုက်သည်…။ နွေးထွေးအီဆိမ့်သော ကာမအရသာကို ထိထိမိမိ ခံစားလိုက်ရသည်..။ တဖြည်းဖြည်းချင်း လီးတန်ကြီးက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲသို့ တစ်ရစ်ချင်း တိုးဝင်လာသည်..။ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာကျောတုတ်ခိုင်သော လီးတန်ကြီးက ကျပ်ကျပ်တည်းတည်း တိုးဝင်လာသည်ကို မလှရီတစ်ယောက် မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ အံကိုကြိတ်ပြီး အားရကျေနပ်စွာ ခံယူနေပါသည်..။ နာကျင်သလောက် ကောင်း ၊ ကောင်းသလောက် ရမ္မက်ဇောတွေကြွနေသော ကာမရသ သဘောမှာ ရှုပ်ထွေးနက်ရှိုင်းလွန်းလှသည်..။ လီးတန်ကြီးကို ဖုံးအုပ်ထားသော အရေပြား အရစ်အရစ်တွေက မလှရီ၏ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုတွေကို ပွတ်တိုက်တိုးဝင်လာခြင်းဖြစ်ရာ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောတွေမှာ တဖြင်းဖြင်း လှုပ်ခတ်တုန်ခါသွားသည်..။ လီးတန်ကြီးက ကြီးမားတုတ်ခိုင်လွန်းသဖြင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်လွှွာမှာ အတွင်းသို့ ချိုင့်ဝင်နေပြီး ကျန်စောက်ဖုတ်အုံကြီးတစ်ခုလုံး တင်းရင်း ဖောင်းကားနေသည်..။ ကျော်ထူးက အဆုံးထိ နစ်ဝင်သွားသော လီးတန်ကြီးကို တဖြည်းဖြည်း ပြန်နှုတ်သည်..။ “ ဗျစ်……ဗျစ်……ဖွတ်…….ဗျစ်….ပလစ်……ဖွတ်……ဗျစ်……ဗျစ်….”ဒစ်ဆံပြဲပြဲကြီး ပေါ်လုပေါ်ခင်ရောက်မှ ရပ်လိုက်သည်..။ စောက်ရေတို့ဖြင့် သုတ်လူးထားသဖြင့် လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးမှာ အရောင်တလက်လက် ထွက်နေပါတော့သည်..။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများနှင့် အုံကြီးတစ်ခုလုံးမှာလည်း လီးတန်ကြီးနှင့် အတူ ကြွတက်လာသည်..။ ဤကဲ့သို့ အသွင်းအနှုတ် လေးငါးခါလောက်ပြုလုပ်ပြီးသောအခါ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဝင်းဝါတင်းမို့နေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုတ်ချေပွတ်ဆွနေပြန်သည်..။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတန်မြှုပ်ပြီး နို့အုံကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုတ်ချေခံရသောအခါ စောက်ဖုတ်အုံကြီး တစ်ခုလုံး တင်းမာခုံးထလာသည်..။ လှိုက်ခနဲ လှိုက်ခနဲ ယားကြွလာသည်..။ ရှီး…..အီး….ကျျွတ်ကျွတ်….ကောင်းလိုက်တာ….မောင်လေးရယ်…မမတစ်သက် ဒီလောက်ကောင်းတဲ့အရသာမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားခဲ့ရပါဘူးကွယ်….၊ မမကို ပစ်မထားပါနဲ့နော်….မင်းအစ်ကိုက ရက်စက်သလောက် မင်းက မမကို သနားကြင်နာပါနော်…မောင်လေး…နော်……”“ စိတ်ချပါ…မမရာ…၊ ကျနော်လဲ မမကို ကြိတ်ပြီး စိတ်ဝင်စားနေတာကြာပါပြီ…..ဒါပေမယ့် အစ်ကို့ မယားဆိုတော့ အရာရာ ငဲ့ကွက်ပြီး မြိုသိပ်နေရတာပါ……”ကျော်ထူးက သူ့စကားဆုံးသည်နှင့် လီးအသွင်းအနှုတ်ကို ခပ်သွက်သွက်လေး ပြုလုပ်ပါတော့သည်..။ “ ဖွတ်……ဖွတ်…..ဖွတ်…….ပြွတ်…..ပလွတ်….”ကျစ်….အ…..ရှီး….အား…….ရှီး…….ကျွတ်..ကျွတ်……..”ဖပ်..ဖွတ်…….ပြွတ်…..ပလွတ်……..ဗြစ်……..ဗြီ……..ဘွတ်……”“ အမေ့…….အီး….ရီီှး…..ကျွတ် ကျွတ်………အား …..အင့်…..အင့်….အမေ့……..အား……….ရှီး…အမလေး……ကောင်းလိုက်တာကွယ်……မောင်လေးရယ်…….အ……..အင့်….အီး……အမေ့…….”ဆောင့်ချက်တွေက တဖြည်းဖြညး် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက် အသွင်ဆောင်လာသည်..။ စံချိန်မှီ ဆေးဆီအစွမ်းနှင့် စောက်ဖုတ်အငွေ့ဓါတ်၏ အစွမ်းကြောင့် လီးတန်ကြီး၏ တုတ်ခိုင်မာကျောမှုမှာ အံ့မခန်း အဆင့်သို့ ရောက်ရှိလာသည်..။ “ ဖွတ်……ဖွတ်…..ဖပ်..ပြွတ်………….”“ အား……အ..အ………အင့်…….အ……အား…အမေ့…အင့်…….အင့်…..အမေ့…”မလှရီတစ်ယောက် လည်ပင်းကြောကြီးတွေ ထောင်ကာ ညီးညူစုပ်သပ်လျက် ရှိသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း လူးကာ လှုပ်ရမး်နေသည်..။ “ မမ……”“ ဘာ….ဘာလဲ ..ဟင်….”“ နာလို့လား….ဟင်…..”“ ဟင့်အင်း….ကောင်း………ကောင်းလွန်းလို့……..အမေ့…ကျွတ်………အင့်……..အင့်.. ..အား…..အီး…အမေ့…”မလှရီက သူမဖင်ဆုံကြီးကို ကြွကြွပြီး ကော့ကော့ခံပေးချင်သော်လညး် ပေါင်နှစ်ချောင်းမှာ တွဲလောင်းကြီး ချထားရသဖြင့် စိတ်ကြိုက် လှုပ်ရှားခွင့် မသာပဲ ဖြစ်နေသည်..။ ကျော်ထူးက ဒလစပ်ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေတာကို ပင် တွန့်လိမ် ကော့ပျံရင်း ခံစားနေရသည်..။ သူ့ကိုယ်နှိုက်ကလည်း စိတ်ရှိလက်ရှိ ကော့ကော့ပေးပြီး ခံပစ်လိုက်ချင်သည်…။ စကောဝိုင်း၍ ညှစ်ညှစ် ခံလိုက်ချင်သည်..။ ဒါကြောင့် ဘယ်လိုမှ မအောင့်နိုင်တော့သည့်အဆုံး….. မောင်………မောင်လေး….”တိုးညှင်းသော အသံလေးဖြင့် ခေါ်လိုက်သည်..။ ကျော်ထူးက မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးနေရာမှ….“ ဗျာ….ဘာလဲ…..မမ…….”“ ဟို….မမ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ခုတင်ပေါ် တင်ပေးကွာ….မမဘက်က အားရပါးရ လှုပ်ရှားလို့ မရဘူး….ဖြစ်နေတယ်….မမကလဲ မောင်လေးကို အောက်က ကော့ပေးချင်လို့….”အာ်…….အင်း အင်း….တင်လေ…..”ကျော်ထူးက နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အခြေမှ ဆုပ်ကိုင်ထားသော သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို လွှတ်လိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုကုန်း၍ တွဲလောင်းကျနေသော ခြေနှစ်ချောင်းကို ဒူးကောက်ကွေးဆီမှ ဆွဲမလိုက်ကာ ခုတင်ပေါ်တင်ပြီး ဆွဲထောင်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက်မှာ သူ့လီးတန်ကြီးမှာ ပလွတ်ခနဲ ကျွတ်ထွက်သွားသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကို ခုတင်စောင်းတွင် အံကျတင်ထားပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီး နှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်ဆီအထိ တွန်းကပ်ဖိချလိုက်သည်..။ ထိုအခါ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အစွမ်းကုန် ပြူးအာထွက်လာတော့သည်.။ ကြီးမားသော လီးတန်ကြီး၏ အသွင်းအနှုတ်ကြောင့် နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးနှစ်လွှာမှာ ဘေးသို့ အနည်းငယ် လန်ထွက်နေသည်..။ စောက်မွှေးတစ်ပင်မှ မရှိသဖြင့် ပြဲအာဖောင်းအစ်လျက် ရှိနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကျော်ထူး ရမ္မက်ဇောကို ထန်သထက် ထန် ၊ ကန်သထက်ကန် လာစေသည်..။ ဝက်မစောက်ဖုတ်နံ့ကို ရထားသော ဝက်သိုးကြီးကဲ့သို့ တရှူးရှူး တရှဲရှဲ ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်နေပါတော့သည်..။ ထို့ကြောင့် ကော့ထောင်နေသော လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် ဖိနှိပ်၍ စောက်ဖုတ်အဝထဲသို့ တရှိန်ထိုး ဖိသွင်းဆောင့်ချလိုက်သည်..။ “ ဗျစ်…..ဗျစ်….ဖွတ်……ပြွတ်….ဖွတ်…..ပျစ်……..ဖွတ်……ရှီး……အီး…ကျွတ်..ကျွတ်….အားလားလား…..အ..အီး…….”ဤမျှ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးတန်ကြီးဖြင့် နွားသိုးကြိုးပြတ် တရှိန်ထိုး ဆောင့်သွင်းလိုက်သောအခါ မလှရီတစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါ အီဆောင့် သွားရသည်..။ ရမ္မက်ဇောတွေ အကြီးအကျယ် ထကြွနေသော အချိန်အခိုက်မို့သာ ခံနိုင်ရည်ရှိနေခြင်း ဖြစ်သည်..။ သာမန်အချိန်ဆို ဤပုံစံမျိုးဖြင့်သာ ဆောင့်လိုးလိုက်ပါက မေ့မျောသွားနိုင်လောက်သည်..။ မလှရီ၏ နို့အုံကြီးမှာ စောစောကထက် ပို၍ ဖောင်းတင်းလာပြီး နို့သီးခေါင်းနှင့် ၄င်းတဝိုက်ရှိ အညိုဝိုင်းလေးမှာ စူဖောင်းတင်းပြောင်နေသည်..။ စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း အကြီးအကျယ် လှိိုက်လှိုက်ထကာ ယားလွန်းလှသည်..။ ကျော်ထူးက အဆုံးထိ မြုပ်ဝင်နေသော လီးတန်ကြီးကို တဝက်ကျော်ကျော် ပြန်ထုတ်ပြီး အဆုံးထိ မသွင်းပဲ ခပ်သွက်သွက်လေး အသွင်းအနှုတ် လုပ်ပေးလိုက်သည်..။ “ ဖွတ်…..စွပ်……ဖွတ်….ပွတ်…….ပြွတ်……ဖျစ်…ဗျစ်……..ပလွတ်….”“ အ…အ………အင့်…အမေ့…….အိ….အင့်…..”မလှရီက ဖင်ဆုံထွားထွားကြီးကို ကော့ကော့ပေးရင်း ညှစ်ညှစ်ခံသည်..။ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမအရသာထူးကြီးကို ခေါင်ခိုက်သည်အထိ အပြည့်အဝ ခံစားနေရသည်..။ ကျော်ထူး အခုမှ သတိထားမိသည်..။ မလှရီ စောက်ဖုတ်က မနီစောက်ဖုတ်ထက် အတွင်းသား ပိုထူသည်..။ ထို့ကြောင့် လိုုးရသည်မှာ ပိုပြီး စီးစီးပိုင်ပိုင် ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ် ရှိသည်..။ ပြီးတော့ အတွင်းညှစ်အားကလည်း သန်မာလွန်းလှသည်..။ အပင့်အကော့ အဝေ့အဝိုက် တွေကလညး် စုံသည်..။ စောက်ဖုတ်အတွေ့က ထူးခြားလှသဖြင့် ကျော်ထူးတစ်ယောက် မူးမေ့မတတ်ပင် ဖြစ်လို့နေသည်..။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ညှစ်အားကောင်းလွန်းလှသဖြင့် ကျော်ထူးလီးတန်ကြီးမှာ ကျဉ်ဆိမ့်အီကောင်းကြီး ဖြစ်နေသည်..။ ဤမျှ လိုးလို့ကောင်းလှသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပစ်၍ စောက်ဖုတ်အသစ်ရှာသော သူ့အစ်ကို ကို အံ့သြမိသည်..။ “ မမ….” ဟင်…….”မလှရီက အောက်မှ ပင့်ပင့် ပြီး ကော့ခံနေရင်း တိုးညှင်းသော လေသံဖြင့် ထူးသည်..။ “ ကိုကို့….လီးက ကျနော့်ထက် ကြီးလား…….”“ ဟင့်အင်း……….မင့်တဝက်တောင် မရှိဘူး…..အင့်….အမေ့…..အ….”ကျော်ထူးက အားရပါးရ ပစ်ဆောင့်လိုက်ရာ စကားအဆုံး အင့်ခနဲ ဖြစ်သွားရှာသည်..။ “ ဖွတ်…ပြွတ်…..ဗြစ်……..ပလွတ်…….အမလေး….အမေ့…….အင့်…..အား…အီး…ရှီး. ..အ……….အား…….ကျွတ်.ကျွတ်…..အင့်…….”မလှရီတစ်ယောက် သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ရင်း ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ တုန်လှုပ်ကာ စောက်ရေပူတွေ ပန်းထွက်ကုန်သည်..။ “ အား……အမေ့……..အီး….ကောင်း….ကောင်း………အ….အ..မမ..ပြီး.ပြီ…..မောင်ရဲ့…အား…ကောင်း……လိုက်တာ……….မောင်ရဲ့………”မလှရီတစ်ယောက် ကွေးကောက်တွန့်လိမ်ကာ ပြီးဆုံးသွားသော်လည်း ကျော်ထူးက မပြီးသေး…။ အရှိန်နှင့် ဆောင့်ကောင်းနေဆဲ…။ စောက်ရေထွက်နေစဉ် အဆက်မပြတ် ဆောင့်အလိုးခံရသည်မှာ အကောင်းတကာ့ အကောင်းဆုံး ဖြစ်သောကာမအရသာကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်..။ ထိုစွမ်းဆောင်ရည်က မိန်းမတွေကို အသည်းအသန် စွဲလန်းစေသည်..။ ထိုလီးမျိုးကို တစ်သက်မမေ့နိုင် ဖြစ်သွားကြတတ်သည်..။ အချက် ရှစ်ဆယ်ခန့် ခပ်ပြင်းပြင်း မနားတမ်း ဆောင့်ပြီးသော အခါ ကျော်ထူးလချောင်းကြီးထဲမှာ ကျင်ခနဲကျင်ခနဲ စိမ့်တက်လာသည်..။ လချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး ပူရှိန်းယားကြွ သွားပြီး အရှိန်နှင့် ဆောင့်တွန်းခံလိုက်ရသလို တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ခါသွားပြီး သုတ်ရေပူတွေ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်..။ ကျော်ထူးခန္ဓာကိုယ်က မလှရီ ကိုယ်လုံးကြီးပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်..။ မလှရီက ကျော်ထူးကျောပြင်ကြီးကို နှစ်သက်ကျေနပ်စွာ သိုင်းဖက်ထားရင်း ကာမရေစီးကြောင်းတွင် ဆက်လက် မျောပါသွားသည်..။ လီးရော စောက်ဖုတ်ပါ ဒိတ်ခနဲ ဒိတ်ခနဲ လှုပ်နေသည်..။ “ မောင်လေး…..”“ ဗျာ……မမ…….”“ ဒီနေ့ …မမ နှစ်လုံး တစ်သောင်းခွဲဖိုး ပေါက်တယ်……..”“ ဟာ…..တကယ်လား….မမ”“ တကယ်…ပေါ့ လို့…….”“ ဘယ်က ဂဏန်း ရတာလဲ…ဟင် မမ…”ကျော်ထူးက တကယ့်ကို အားရဝမ်းသာစွာဖြင့် မေးလိုက်သည်..။ “ စောက်ဖုတ်ကို လှန်ထိုးရင် ဘယ်လို အသံထွက်လဲ….ဟင်…မောင်လေး……”“ ဖွတ်…စွပ် လို့ထွက်တာပေါ့…မမရ..”“ အေး….မမလဲ…အဲဒီ ဖွတ် စွပ် ကိုထိုးတာ….အဲဒီ ဂဏန်း ထိုးချင်လွန်းလို့ ကောင်လေး တစ်ယောက်နဲ့ ကောင်မတကောင် လိိုးနေတာကိုတောင် ပြီးအောင် မကြည့်နိုင်ဘူးလေ…..အဟင်း…ဟင်း…..”“ ကြည့်စရာ မလိုပါဘူး….မမရာ…အဲဒီကောင်လေးကို မမပိုင်သွားပါပြီ…….”“ ဟင်……တကယ်……”“ တကယ်ပေါ့….မမရ…”မလှရီက ကျော်ထူးပါးကို ရှူးခနဲ ရှူးခနဲ နမ်းပစ်လိုက်ပါတော့သည်..။ အားရအောင် နမ်းပြီးသောအခါ …..“ ကဲ ကဲ…မောင်လေး…ခဏဖယ်အုံး…မမတို့ ငွေသွားထုတ်ရအောင်…. မင်းပါလိုက်ခဲ့….တစ်လက်စထဲ လက်ခွဲဒိုင် ခင်မာရီဆီက ဆိုင်ကယ်ငှားပြီး မင်းအစ်ကို မယားငယ်အိမ်မှာဆိုတာ…မမ လက်တွေ့ပြမယ်…ကဲ ထ…”ကျာ်ထူးက ဆိုင်ကယ်မောင်းတတ်သော်လညး် လမ်းမသိ၍ မလှရီကိုယ်တိုင် မောင်းသည်..။ ကျော်ထူး နောက်က ခွထိုင်လျက် မလှရီ ဖင်ကြားကို သူ့လီးဖြင့် ထောက်ကာ နို့နှစ်လုံးကို ထိထိမိမိ ဆုပ်ကိုင်သိုင်းဖက်ရင်း ပါလာသည်..။ အသိအိမ်တစ်အိမ်တွင် ဆိုင်ကယ်ဝင်ထားပြီး လမ်းလျှောက်လာခဲ့ကြသည်..။ ဆိုင်ကယ်ထားခဲ့သော အိမ်နှင့် တစ်ပြလောက်အရောက်တွင် လမ်းအရှေ့ဖက်က အိမ်တစ်အိမ်ကို မေးဆတ်ပြသည်..။ “ အဲဒီ အိမ်ပဲ….မောင်လေး……”ကျော်ထူးက အသာ ဝင်းထရံကို ကျော်၍ အတွင်းသို့ အကဲခတ်ကြည့်လိုက်သည်..။ သေချာသွားပြီ..။ သူ့အစ်ကိုနှင့် မယားငယ်တို့ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆက်တီခုံပေါ်တွင် ပူးကပ်ထိုင်ရင်း တီဗီ ကြည့်နေကြသည်..။ ခပ်လှမ်းလှမ်းက စောင့်နေသော မလှရီထံ ပြန်လာသည်..။ အနားသို့ ရောက်သောအခါ ဘာမပြော ညာမပြောနှင့် ကြုံးဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်..။ တော်ပါသေးသည်..။ ထိုနေရာတဝိုက်မှာ လမ်းမီးကျွမ်းနေပုံရသည်..။ မလှရီက သူ့ဗိုက်တွင်းကြောကို ခပ်နာနာလေး ဆွဲလိမ်လိုက်ပြီး….“ ဟိုမယ်…လူတွေနဲ့…ရှက်စရာကြီး…….”“ သိပ်ချစ်လို့ပါ…မမရယ်……”မလှရီ ရင်ထဲ ကြည်နူးချမ်းမြေ့သွားသည်..။ “ ည…အားရပါးရ ချစ်အုံးမှာနော်……”“ ဟင့်အင်း…..ချစ်ဖူး…”နှုတ်က မချစ်ဖူးဆိုသော်လညး် မလှရီ လက်က ကျော်ထူးလီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ပစ်လိုက်ပါတော့သည်..။…… ပြီးပါပြီ…….။

နောက်ဆုံးတင်ထားသော ပိုစ့်ပေါင်း (၂၀) ညီအစ်ကို ကြည့်လိုသောခေါင်းစဉ်ကို နှိပ်ပါ

ဆက်လက်ကြည့်ရူ့ရန် ကြုံရာကျဗန်း ဖူးစာအုပ်များ (ညီအစ်ကို ကြည့်လိုသော ပုံအောက်ကစာကို နှိပ်ပါ)